Από μικρός μου έλεγαν
φασούλι το φασούλι
άμα το βάζεις τακτικά
γεμίζει το σακούλι.
Έτσι αποταμίευα συχνά
απ’ το σχολείο
και δυο φορές ταξίδεψα
μονάχα με το πλοίο.
Εις τη ζωή μου μια φορά
επήγα στα μπουζούκια
συχνά περνούσα τρώγοντας
κυάμους και φουντούκια.
Λίγα λεφτά εξόδευα στα
κόκκινα φανάρια
κι έσθια κρέας χοιρινό
αντί από μοσχάρια.
Ούτε ποτέ αγόρασα
πανάκριβα αυτοκίνητα
παρά μονάχα ένα πεζιώ και
δύο τρία ακίνητα.
Ούτε στα Κατεχόμενα επήγα
στα καζίνα
ούτε και ΚΙΝΟ έπαιζα καμιά
φορά τον μήνα.
Έτσι πελάτης έγινα της
Λαϊκής τραπέζης
και μη μου πει κανένας σας
«Αντρέα μας εμπαίζεις».
Λήγοντας το γραμμάτιο
επήγα ν’ αποσύρω
τα χρήματα και σκόπευα
κάπως να διασπείρω.
Έδωσε πάνω μου ευθύς ο
μέγας τραπεζίτης.
Σίγουρα δεν σου φύτρωσε,
μου ’πεν, ο φρονιμίτης.
Θα φύγεις από τράπεζα που
είναι κρατική
και θα σκορπάς τα χρήματα
από εδώ κι εκεί;
Ανέσυρε και δήλωση του
Αναστασιάδη,
που είχε κάνει καθ’ οδόν το περασμένο βράδυ,
πως δεν υπάρχει κούρεμα
επάνω στο τραπέζι
κι ότι φοράδα γενικώς εις
το αλώνι χέζει.
Προέβην σ’ ανανέωση τότε του γραμματίου
και είπα δόξα Σοι ο θεός
που λέει κι ο Κιτίου.
Μα τώρα με εκούρεψαν, με
έκαναν γουλί
κι εγώ απλά φωνάζω «λιμά
σαβαχθανί»!