Εμφανίσεις «φωτιά» στο Φεστιβάλ Βενετίας

Iδού πώς εμφανίστηκαν τα δυο αυτά μοντέλα

κι οι Ιταλοί εφώναζαν tu sei molto bella!

Ήταν κι οι δυο τους συνοδοί του Matteo Manzini

κι ούτε ο ίδιος πίστευε τι έμελλε να γίνει.

Οι φωτογράφοι κοίταζαν μόνο τις καλλονές

και ο Manzini χάθηκε ως ήταν προφανές.                  

Οι καλλονές επέλεξαν να βάλουνε φορέματα           

με τα βαθιά σκισίματα που άναβαν τα αίματα.

Εφάνηκαν όσ᾿ έπρεπε να ήτανε κρυμμένα

κι οι νέες ούτε που ᾿δειχναν να τα ᾿χουνε χαμένα.                   

Στο φεστιβάλ θα ήθελα να ᾿μουν της Βενετίας

και δεν με νοιάζει αν έπεφτα θύμα τρομοκρατίας.   

Τα δυο καλλίγραμμα κι εγώ να χαίρουμουν κορίτσια

κι ας μου ᾿λεγαν οι φίλοι μου «μα τι ᾿ν᾿ αυτά τα βίτσια;».

Μακριά από τις παντρεμένες

Έκανα λάθος κι έμπλεξα με μίαν παντρεμένη

ήτις και με κατέστησεν αιώνιον εργένη.

Σαν έφευγεν ο άντρας της με έμπαζε στο σπίτι

κι ας πουν «τον ενομίζαμε φρόνιμο τον αλήτη».

Είχε κορμί απίθανο, στήθος απείρου κάλλους

που προκαλούσε άπαντες, μικρούς τε και μεγάλους.         

Ήμουνα υπερήφανος που είχα τέτοιαν γκόμενα

-τα πεπραγμένα μην σας πω και τα παραλειπόμενα.

Μετά την πράξη έλεγα «αυτή ᾿ναι η τελευταία.

Για πρόσεξε, Αντρέα μου, μην έρθουν τ᾿ απευκταία».

Μ᾿ άλλαζα γνώμη πάραυτα, «τι λες μωρέ Αντρέα;

Ν᾿ αφήσεις τέτοιαν γκόμενα που ᾿ναι τόσον ωραία;»

Κι ήρθα εδώ που έφτασα, ο δύστυχος και πένης,

κι είμαι ακόμα, βλέπετε, ένας γέρος εργένης!

Συμπέρασμα εξάγεται από τα ανωτέρω

και μ᾿ ένα μόνο δίστιχο θα σας το μεταφέρω:

Ποτέ σας να μην μπλέξετε με μίαν παντρεμένη

γιατί θα αφήσει και εσάς, όπως εμένα, εργένη!