Να ᾿μουνα στην Αντίπαρο κι εγώ το καλοκαίρι
κι ας ήμουν ολομόναχος κι ας μην είχα και ταίρι.
Να ηρεμώ εις τα νερά εν πλήρη ελευθερία
κι ας ήμουν στους μπατίρηδες, κι ας είχα απενταρία.
Μα τι γυρεύεις, θα μου πεις, σ᾿ αυτή την παραλία
τώρα που ᾿σαι στα -ήντα σου, να πάθεις κι αλαλία;
Ξεχνάς, θαρρώ, την κολπική μαρμαρυγή, Αντρέα,
και να συμπεριφέρεσαι, επιθυμείς, ακραία;
Ωσότου να μεταφερθείς με πλοίο εις την Πάρο
ενδέχεται επίσκεψη να έχεις απ᾿ τον Χάρο.
Είδες κι εσύ την καλλονή την Τάμτα εις τον βράχο
κι είπες τέτοιες διακοπές κι εγώ θα ᾿θελα να ᾿χω;
Εδώ πηγαίνουν νεαροί και νεαρές παρέα
και δεν αρμόζει ουδαμώς στον γέρο και τη γραία.
Μα ᾿ναι της ηλικίας σου να θέλεις παραλία
των γυμνιστών; Πεθύμησες θανάτου αγγελία;
Πρέπει να επισκέπτεσαι συχνά τα μοναστήρια
και να μην ονειρεύεσαι γυμνές και… μπανιστήρια.
Η Τάμτα σε διακοπές στην Αντίπαρο (σκίτσο) (Από το
Διαδίκτυο)