Χρόνια πολλά!

Χρόνια πολλά σας εύχομαι απ᾿ της καρδιάς τα βάθη·

σύντομα να εξαλειφθούν και του ιού τα πάθη.

Τώρα που μας εστάλησαν και τα μοντέρνα εμβόλια

να δείτε ότι θα χαθούν διαβόλια και τριβόλια.

Ή λέτε επιφυλάσσουνε στο μέλλον τις εκπλήξεις

και τότε περισσότερες θα ᾿χουμε καταλήξεις;

Σε υποψίες βάζει με το «αγγελιαφόρο»

γιατί στο νου μου, ομολογώ, φέρνει τον Εωσφόρο.

Η ηγεσία σύσσωμη – και ας τους λέτε κότες-

τρέχει να εμβολιαστεί, ως βλέπω, απ᾿ τις πρώτες.

Αν το εμβόλιο φανεί πως ήταν δυναμίτης,

παρηγορούμαι, θα σωθεί εν τέλει ο πλανήτης!

Προτείνω οι υπόλοιποι να κάτσουμε στην κλούβα

γιατί η φάβα ημπορεί να ᾿χει καμιά λακκούβα.

Μα κι η Αντιπολίτευση να κάνει το εμβόλιο

κι όχι να ονειρεύεται κι αυτή το… Καπιτώλιο.

Να δείτε θα επικρατεί πάνω στη γη μια τάξη

και δεν θα θέλει σίγουρα ούτε σκυλί να λάξει.

Φοβάμαι πως ο Ερντογάν θα ᾿ναι στις εξαιρέσεις

κι ίσως με τον επίλογο, φίλε μου, να εμέσεις!

Στρέφομαι στη Μελάνια

 Ακόμα δεν κατέφθασε απάντηση καμία

και μη θαρρείς πως έπαθα τάχατες και ζημία.

Να πάεις όπου πεθυμάς, αγαπητή Ιβάνκα,

πήγαινε στη Χονολουλού, πήγαινε Καζαμπλάνκα.      

Εγώ σου λέω στρέφομαι τώρα προς τη Μελάνια      

που ᾿ναι από τα πλάσματα τα θεϊκά κι ουράνια.

Από καιρό το ήξερες πως ήθελε να φύγει

κι ας νόμιζε ο πατέρας σου πως του ᾿πεφτε και λίγη.

Από παλιά προτίμηση είχα προς τις Σλοβένες

κι ας έβαζες τη «μάνα» σου μέσα στις προκομμένες.

Κι ας έζησα μία ζωή, Ιβάνκα μου, εργένικα

μάθε το, μεταφράστηκα μέχρι και στα Σλοβένικα.

Μάθε το, ο Αντρέας σου ήταν μιας άλλης κλάσης

και τώρα απ᾿ τη ζήλεια σου, σου λέω πως θα σκάσεις.

Κι από τη θλίψη την πολλή το κάλλος σου θα σβήσει

κι ας μη μου ευχηθείς ποτέ «Αντρέα, να σου ζήσει».

Εμένα με θαυμάζουνε ακόμα και στον Άδη

και με διαβάζει κι ο Σουρής στ’ απόλυτο σκοτάδι.

Τι είσαι εσύ, Ιβάνκα μου, μπροστά εις τη Μελάνια;

Ένας λόφος συγκρίνεται με τα όρη Γεράνεια;

Άπελθε τώρα, κούκλα μου, άπελθε στην αφάνεια

κι εγώ θα ζήσω στο εξής μόνο με τη Μελάνια.

Φωτογραφία από το Διαδίκτυο (σκίτσο)

Προς την Ιβάνκα Τραμπ

 

Ξεκρέμαστη και άνεργη είσαι τώρα, Ιβάνκα,

και κουρεμένος είμαι εγώ στη Λαϊκή την Μπάνκα.

Εσύ όμως, Ιβάνκα μου, εκατομμυριούχα

ήσουν, κι εγώ τα ίδια πάντα φορούσα ρούχα.

Το ξέρω, προαλείφεσαι για Πρόεδρος των ΗΠΑ

γιατί ᾿σαι κόρη γνήσια αυτού του Τραμπ του γύπα!

Μα πες μου τι κατάλαβε που έγινε ρεζίλι;

Θαρρώ τον αηδίασαν εχθροί του μα και φίλοι!

Παράτα την πολιτική κι έλα εδώ στην Πάφο

κι εγώ σου το υπόσχομαι, δημόσια το γράφω,

χρυσό διαβατήριο θα σου εξασφαλίσω

και τη λοιπή μου τη ζωή μαζί σου θα τη ζήσω.

Βόλτες μαζί θα κάνουμε στο δάσος του Ακάμα

κι όλοι θα λεν «για κοίτα τον τι κούκλαν έχει ντάμα!».

Οι σάτιρες στο Facebook για σένα θα αναρτούνται

κι οι φίλες ως ανάμνηση παλιά θα με θυμούνται.

Σου λέω δε ειλικρινά, θέλω να με πιστέψεις,

να μη θαρρείς για τα λεφτά πως έχω τάχα βλέψεις·              

άφησ᾿ τα στον πατέρα σου και κάν᾿ τους και κηδεία.

Εμείς θα ᾿μαστε πλούσιοι «ποιητικῇ αδείᾳ»!

Φωτογραφία από το Διαδίκτυο (σκίτσο)

Χτυπάτε τις καμπάνες

 

Ο Joe Biden κέρδισε μαζί με την Kamala

κι εμείς την Πόλη παίρνουμε και πάμε και για άλλα.

Μας είπε ότι είμαστε στρατηγικοί εταίροι

κι ελπίζω μην το ξέχασε κι ακόμα να το ξέρει.

Εύχομαι να μην ξέχασε ούτε και τα Βαρώσια

και όσα απεργάζεται ο Ερντογάν, ανόσια.

Ηττήθηκε ο Donald Trump, καλά να πάθει ο βλαξ

γιατί άλλο δεν ήξερε από… κουάξ κουάξ.

Αλλ᾿ όμως τιμωρήθηκε κι η όμορφη Μελάνια

και θα περάσει σίγουρα, τώρα, εις την αφάνεια.

Καλά να πάθει· αρνήθηκε να έρθει εις την Πάφο

και η ζωή της στο εξής θα ᾿ναι «ζωή εν τάφω».

Εμπρός, λοιπόν, εγέρθητε, παιδιά, γέροι και μάνες,

τραβάτε εις τις εκκλησιές, χτυπάτε τις καμπάνες.

Θυμάστε τις χτυπήσαμε κι επί του Φυστουκάρη*

μα τίποτα δεν έγινε, ο διάολος να πάρει.

Να μη ξεχνάμε, φίλοι μου, πως όλα τα γουρούνια         

την ίδια μούρη έχουνε… κι εμείς χαζοί από κούνια!

 

*Πρόεδρος Κάρτερ

Κουτόφραγκοι, μας βάλατε στο μάτι!

 Εμείς πάντα εκλέγαμε άριστους των αρίστων    

και τούτους διορίζαμε μάλλον, επί το πλείστον   

σε θέσεις διευθυντικές μα και στα υπουργεία

κατά μίαν προεδρική συνήθεια παγία.

Κι αν Βοηθός Εισαγγελεύς πήγε στη φυλακή

κι αν Υπουργός εκ των τρανών πήγε κι αυτός εκεί

να μην ξεχνάς τα σίδερα είναι για τους λεβέντες

ιδίως όταν όλοι αυτοί είναι διακριθέντες.                      

 

Οσάκις μας προέκυπτε καμιά ατασθαλία

αμέσως δεν παθαίναμε, ως άλλοι, αλαλία

αλλ᾿ όμως ανεξάρτητη επιτροπή ορίζαμε

και το πεδίο προς στιγμή, λέω, πως καθαρίζαμε.

Μα εκδοθέν το πόρισμα, μάλλον, κατά το πλείστον   

αμέσως απερρίπτετο εις κάλαθον αχρήστων.

 

Κουτόφραγκοι, Κουτόφραγκοι, μας βάλατε στο μάτι,

εμάς που του πλανήτη μας είμαστε το αλάτι.

Όταν εσείς ετρώγατε βαλάνους με τους χοίρους

εμείς σοφία γράφαμε επάνω σε παπύρους.

Του μαύρου, λέτε, χρήματος πως είμαστε πλυντήριο

και το ᾿χουμε επάγγελμά μας πρώτιστο και κύριο.

Γι᾿ αυτό και μας κουρέψατε τότε το δεκατρία

και δείξατε στον Κύπριο τοιαύτην μοχθηρία.

Στους κουρεμένους βάλετε και τον πτωχόν Αντρέα

αλλά η πράξη σας αυτή θ᾿ αποδειχθεί μοιραία.

Καλύτερα να κλέβατε από τα μοναστήρια

κατά προτεραιότητα και πρώτιστα και κύρια.

 

Γιατί λοιπόν μας έκατσε στο καζαντίν* η μπίλια,

Κουτόφραγκοι, Κουτόφραγκοι, σας έφαγε η ζήλεια

που βρήκαμε αέριο στην υφαλοκρηπίδα

κι ας λέτε πως του Έλληνα του λάσκαρε η βίδα.

 

Σκέφτεστε να μας πάρετε και εις το Δικαστήριο

ως κράτος ανυπάκουο, τάχα, και αλητήριο.

Γιατί, λέτε, εκδίδαμε χρυσά διαβατήρια

σε όντα που τους έπρεπαν μόνο σωφρονιστήρια.

Μα ό,τι και να κάναμε ήταν για την πατρίδα

και για αυτήν αρμέγαμε την Ευρωπαία γίδα!

 

----------------------------------------------------

*καζαντίν, το [τουρκ. καζαντίζω] ρουλέτα

Αντίο Κύπρος

 

Τον χρόνον αναλώναμε όλον σε συζητήσεις

αν πρέπει για τα σκάνδαλα πάντα διερευνήσεις

να γίνονται και από ποιον. Εδώ όμως σταλώνναμε

κι ανάμεσά μας τάχατες κάναμε πως μαλώναμε:

Αν θα δημοσιεύσουμε τη λίστα της Γιωρκάτζη

ή αν τον επαγίδευσαν Άραβες τον Πιττάτζη.

Οι βουλευτές εψήφιζαν νόμους περί δανείων

και έλεγαν στον Ελεγκτή «πίσω ρε, πίσω κύων».

 

Μας το ᾿πεν ολοκάθαρα ο Κάλχας Νεοφύτου

αλλά τον αγνοήσαμε, νομίζω, οι περίτου:

Ότι συντόμως έρχονται, μας είπε, τα τσουνάμια

αλλά εμείς εκτίζαμε στην άμμο, στα ποτάμια.

Τώρα μας πήρε ο ποταμός, μας πήρε το ποτάμι

και τούτος ο Παΐσιος τι ημπορεί να κάμει;

 

Φωνάζαμε εις τα χρυσά διαβατήρια ζήτω

κι όσο για τα υπόλοιπα «γαία πυρί μιχθήτω».

Κάποιοι μασούσαν συνεχώς με δυο και τρεις μασέλες

και γράφαμε, ξέρετε πού, και τούτες τες Βρυξέλλες.

Αντίο Μόρφου και λοιπά, αντίο και Βαρώσια

γιατί το νου μας είχαμε μονάχα εις τα γρόσια.

 

Λέγαν διασφαλίσαμε την υφαλοκρηπίδα

και ότι εβιδώσαμε πολύ σφικτά τη βίδα

μετά που εσυνάψαμε τις «τριμερείς συν ένα»

και ότι δεν φοβόμαστε εις το εξής κανένα.

Αλλά εις τα οικόπεδα ο Τούρκος αλωνίζει

και η μητέρα μας πατρίς, θωρώ, αλληθωρίζει.

Τι να σου κάνει και αυτή, μα πόσα να προλάβει

σαν ανεμοδαρμένο, ναι, στο πέλαγο καράβι.

 

Έτσι το τέλος έρχεται της όμορφής μας νήσου

και όλοι ευθυνόμαστε, ομολογώ, εξίσου.

Χαρά σε όσους έκαναν τις offshore εταιρείες.

Οι άλλοι θα τη βγάζουμε εις τις καφετερίες

φλερτάροντας ομαδικά τις όμορφες κυρίες,

φορτώνοντας τα λάθη μας όλα στις… συγκυρίες.

 

------------------------------------------------------

σταλώννω: εμποδίζω, αντικόβω κάτι που τρέχει, κλείω ερμητικά

περίτου: περισσότερο

Ποιος είναι ο Πλανητάρχης;

 

Επαίρετο ο Ντόναλτ Τραμπ πως του πλανήτη άρχει

εξ ου και τίτλον έφερε, είπε, του Πλανητάρχη.

«Εγώ τον κόσμο κυβερνώ μ᾿ αεροπλανοφόρα

και επί Προεδρίας μου οι ΗΠΑ πήραν φόρα

κι ίσως κυριαρχήσουμε ακόμα και στον Άρη

αφού πρώτοι πατήσαμε, ξέρετε, στο φεγγάρι.

Αεροπλάνα αόρατα, τα Εφ τριανταπέντε

παράγουμε και άφοβα θα ζούμε, βεραμέντε.

Και ας τολμήσει δε κανείς τρελός να μας πειράξει

να δει ότι τα πέταλα αμέσως θα τινάξει.

Φύγε ρε νάνε απ᾿ εδώ να μη με νευριάσεις.

Ούτε για νάνος δεν περνάς. Σε άλλας διαστάσεις

βρίσκεσαι μικροσκοπικάς και κάνεις τον μεγάλο

μα σ᾿ έτρωγε ο κώλος σου να ᾿ρθεις να σου τα ψάλλω».

 

Και του απάντησε ο ιός με άνεση μεγάλη:

«Άκουσε τώρα για να δεις καλύτερα ποιος ψάλλει.

Έχεις διαστημόπλοια κι άλλα παραλειπόμενα

και ημπορείς να κατακτάς κάθε ωραία γκόμενα

αλλά εντός μόνον ωρών μπορώ να σ᾿ αποδείξω

ότι κι από το θρόνο σου δύναμαι να σε ρίξω.

Κι αρχίζουμε τον πόλεμο τώρα σου λέω αμέσως

κι ας είναι ανυψωμένος σου ο δάκτυλος ο μέσος.

Αρχίζω την επίθεση αμέσως εις τις πόλεις

κι εσύ θα λες σε πλάκωσε μία σκέτη πανώλης.

Έμειναν οι εντατικές χωρίς αναπνευστήρες

κι όλο πληθαίνουν συνεχώς οι χήροι και οι χήρες.

Από το στόμα εισέρχομαι, τα μάτια και τη μύτη

κι είναι χιλιάδες οι νεκροί σε όλο τον πλανήτη.

Είδες, λοιπόν, φίλε μου Τραμπ ποιος είναι Πλανητάρχης;

Γιατί σου την εχάρισα, απλά τώρα υπάρχεις».

 

Έπαινος, Σατιρική ποίηση,

20ός Λογοτεχνικός Διαγωνισμός,

ΕΤΑΙΡΙΑ ΤΕΧΝΩΝ,ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ

Η Βίκυ Κάβουρα σε παραλία της Μυκόνου

 

Εκόλλησα στο Facebook να γράφω τάχα στίχους

και των σειρήνων έπαψα ν᾿ ακούω πλέον ήχους.

Έτσι, λοιπόν, δεν άκουσα την Κάβουρα τη Βίκυ,

που ᾿ναι σε όλα ξακουστή τα πλάτη και τα μήκη,

πως πήγε εις τη Μύκονο, των γυμνιστών τη νήσο

να τη συνόδευα κι εγώ, να τρέξω από πίσω.

Να πάω στον «Παράδεισο» κι όπου αλλού πηγαίνει

και δεν με νοιάζει η πίεση ψηλά αν ανεβαίνει.

Κι ας πάω απ᾿ τον «Παράδεισο» σε τόπο χλοερό

πριν καν του Ησαΐα μας χορέψω τον χορό.

Εγώ νιώθω ως κάβουρας σε κάρβουνα αναμμένα

ενώ για άλλα ήμουνα –είν᾿ αποδεδειγμένα.

Μπορούσε να μ᾿ ερωτευτεί του Μονακό η Γκρέις

κι έμεινα ν᾿ αερολογώ εις τα προφίλ του Face.

Έπρεπε να εγύριζα σ᾿ αυτές τις παραλίες

παρά και επιδόθηκα σε άλλες ασχολίες.

Μία φορά πήγα κι εγώ, κι όλα αυτά που είδα…

εδώ ᾿ναι, είπα, η ΑΟΖ κι η… υφαλοκρηπίδα!

                                            

Φωτογραφία από το Διαδίκτυο (σκίτσο)

Νόμος κατά του πέρδεσθαι διχάζει το Μαλάουι

Στο μακρινό Μαλάουι δυο κρατικοί ερίζουν

εάν θα  βάλουν πρόστιμο σε όσους αερίζουν.

Νέος νόμος ψηφίστηκε για ρύπανση τ’ αέρος

και αν καλύπτει συζητούν το κλάνειν ελευθέρως.

Κι ο υπουργός ελάλησεν ο της Δικαιοσύνης:

αν κλάνετε δημόσια είναι θέμα αισχύνης.

Εάν σας έρθει η όρεξη, λέγει, για να πορδίσετε

τραβάτε στον απόπατον, κι εκεί να τ’ αμολήσετε.

Ο Γενικός Εισαγγελεύς έχει μιαν άλλη γνώμη

εάν μπορεί να μπει ποινή στο κλάσιμο ακόμη.

Πώς ημπορεί το πέρδεσθαι σε δημοσίους χώρους

ν’ αποτελεί αδίκημα και υπό ποίους όρους;

Τοιούτον νόμον σίγουρα χρειάζεται η Ελλάδα

αφού οι Έλληνες πολύ τρώνε τη φασολάδα.

Και τότε θα γεμίσουνε του κράτους τα ταμεία

και θα γλυτώσει κι η Ελλάς απ’ τη χρεωκοπία!

Αγγελίνα, κι όπως θέλει ας κάθεται

Έτσι όπως εκάθησε και με γλυκοκοιτάζει

ομολογώ δημόσια σε πειρασμό με βάζει.

Αυτό της το χαμόγελο, να ξέρει, με σκλαβώνει

και το πεσμένο ηθικό αμέσως μ’ ανυψώνει.

Πάρα πολύ μ’ αρέσουνε κι οι μπότες οι δερμάτινες

σαν τις φορούν τέτοια μωρά, γυναίκες αγαλμάτινες.

Έχει, λοιπόν, και τ᾿ όνομα μα έχει και τη χάρη

η Αγγελίνα που θωρείς κι ας πείτε θα με γδάρει.

Τα κινητά κι ακίνητα της τα μεταβιβάζω

και tickets για Χιονολουλού αμέσως της τα βγάζω.

Όπως θέλει  ας κάθεται, ας φαίνεται και κάτι

κι ας βγάζουν όλοι οι φίλοι μου, κοιτώντας την, το μάτι.

Μα πες μου ποια συγκρίνεται μ᾿ αυτήν την καλλονή

κι ας πω λίγο αργότερα «λαμά σαβαχθανί».

                                           Φωτογραφία από το Διαδίκτυο (σκίτσο)

Να ᾿μουνα στην Αντίπαρο!

Να ᾿μουνα στην Αντίπαρο κι εγώ το καλοκαίρι

κι ας ήμουν ολομόναχος κι ας μην είχα και ταίρι.  

Να ηρεμώ εις τα νερά εν πλήρη ελευθερία

κι ας ήμουν στους μπατίρηδες, κι ας είχα απενταρία.

Μα τι γυρεύεις, θα μου πεις, σ᾿ αυτή την παραλία

τώρα που ᾿σαι στα -ήντα σου, να πάθεις κι αλαλία;

Ξεχνάς, θαρρώ, την κολπική μαρμαρυγή, Αντρέα,

και να συμπεριφέρεσαι, επιθυμείς, ακραία;

Ωσότου να μεταφερθείς με πλοίο εις την Πάρο

ενδέχεται επίσκεψη να έχεις απ᾿ τον Χάρο.

Είδες κι εσύ την καλλονή την Τάμτα εις τον βράχο

κι είπες τέτοιες διακοπές κι εγώ θα ᾿θελα να ᾿χω;

Εδώ πηγαίνουν νεαροί και νεαρές παρέα

και δεν αρμόζει ουδαμώς στον γέρο και τη γραία.

Μα ᾿ναι της ηλικίας σου να θέλεις παραλία       

των γυμνιστών; Πεθύμησες θανάτου αγγελία;

Πρέπει να επισκέπτεσαι συχνά τα μοναστήρια

και να μην ονειρεύεσαι γυμνές και… μπανιστήρια.

                            Η Τάμτα σε διακοπές στην Αντίπαρο (σκίτσο) (Από το Διαδίκτυο)

Αστυνομικοί έκοψαν πρόστιμο σε πολίτη επειδή... αερίστηκε δυνατά!

Οι πολισμάνοι έδωσαν πρόστιμο σε πεζό

όστις να κλάσει τόλμησε μπροστά τους· τον χαζό!

Το γεγονός συνέβηκε, ακούστε στην Αυστρία

κι εμείς θαρρούσαμε εκεί δεν έχει αληταρία.

Πού φτάσανε οι άτιμοι, να κάνουν τέτοιες πράξεις;

Να κλάνουν εις τα όργανα του νόμου και της τάξης!

Μα να τους κλάσει όρθιος, ο αγενής, ο βλαξ;

Δεν έκλανε καθήμενος; Αηδιάζω. Μπλιαξ!

Ήτανε κάπως τσουχτερό το πρόστιμο θαρρώ.

Έφτανε ολοστρόγγυλα τα πεντακόσια ευρώ.

Αν το συμβάν συνέβαινε θαρρώ στην Αγγλιτέρα

ο δικαστής θα έβαλλε ποινήν ηπιοτέρα!

Πρόστιμο θα επέβαλλε μάξιμουμ  μία λίρα

και λέγοντάς του στο εξής να βάλει… σιγαστήρα!

                                      Φωτογραφία από το Διαδίκτυο (σκίτσο)

Έχουμε πέραση

Για έναν άντρα «ώριμο» λάβαμε γνώσιν όλοι

μια ζήλεια αναπτύχθηκε κι έπεσε βιτριόλι.

Τα πάντα εξεκίνησαν από το Face πάλι,

από φιλίας αίτημα που έγινε στην άλλη.

Έτσι η πρώην άναψε και έγινε μπαρούτι

και είπε «θα απαλλαχτώ την καλλονή ετούτη».

Ήξερα ότι πάμπολλες έχουμε όντως χάρες

αλλά να σφάζονται για μας οι τριανταπεντάρες;

Αφού, λοιπόν, το σκέφτομαι να κλείσω και τον τοίχο,

τέτοιας δημοσιότητας ποτέ μου να μην τύχω.

Δεν θέλω ᾿γω να σφάζονται για μένα καλλονές

και άλλα ν᾿ απεργάζονται και να ᾿χουν εμμονές.

Ποτέ δεν θέλω να γραφτεί «για τον Γεωργιάδη

ακόμα λίγον έλειψε μία να πάει στον Άδη».

Παρά το άτυχον συμβάν, η θλίψη αν βασιλεύει,

ημών των συνομήλικων το ηθικόν ανέβη.

Όλα εμείς τα σερνικά των ήντα και τον άντα

θα γοητεύουμε, θαρρώ, τα θηλυκά για πάντα.

Γι᾿ αυτό λέω, συνάδελφοι, «παρακαλώ θαρσείτε

και τον Θεό νυχθημερόν να τον δοξολογείτε».

Προς γνώσιν και συμμόρφωσιν

Με σκέφτεται, μ᾿ αναπολεί και θέλει να με πάρει

μα μέσα της ολόκληρη γίνεται τώρα πάλη.

Από τη μία με μισεί και θέλει να με γδάρει

από την άλλη επιθυμεί κοντά μου να ᾿ναι πάλι!

Ετόλμησε και έφυγε, επιστροφή δεν έχει,

μα με καμία δύναμη, χιονίζει είτε βρέχει.

Τέτοια πισωγυρίσματα της κάθε μιας ωραίας

δεν τα ανέχεται ποσώς, μάθετε, ο Αντρέας!

Προς γνώσιν και συμμόρφωσιν, και παύλα και τελεία

κι ας έχει κάλλη άπειρα και κότερα και πλοία!

                                         Φωτογραφία από το Διαδίκτυο που έγινε σκίτσο

Ο Μπερλουσκόνι χώρισε την 34χρονη σύντροφό του για... μια μικρότερη!

Δώδεκα χρόνια π᾿ άντεξες καλά ᾿ναι Καβαλιέρε

και πήρες διαζύγιο κι εγώ σου λέω «χαίρε».

Εις τα τριαντατέσσερα που ᾿φτασε η Πασκάλε

καλά της είπες «φτάσαμε, κούκλα μου, στο φινάλε».

Εσύ ᾿σαι για νεώτερες, είσαι για τριαντάρα·

τη Μάρτα που παντρεύτηκες καλά έκανες, άρα.

Κι εγώ το ναι θα έλεγα στη Μάρτα τη Φασίνα

κι ας μ᾿ είχε και νυχθημερόν να της κάνω φασίνα.

Αυτή στο Κοινοβούλιο κι ας μ᾿ έχει εμένα σκλάβο

φτάνει να ᾿ναι γυναίκα μου και αυθωρεί ν᾿ ανάβω.  

Κι ας την περνάω και εγώ κάποιες δεκαετίες,

και ας μου δίνει αφορμές ενίοτε κι αιτίες

να τη ζηλεύω και πονώ γιατί τη θέλουν κι άλλοι

για να την έχουν δίπλα τους, μέσ᾿ στη δική τους αγκάλη.

Παρόλα αυτά την πεθυμώ κι ας λεν γάμος στα γέρατα

-χίλιες φορές ας μου το πουν- είτε σταυρός ή κέρατα!

                                     Φωτογραφία από το Διαδίκτυο (σκίτσο)

Κορωνοϊός

Με Τσιόδρα προεξάρχοντα και με τον Χαρδαλιά            ρεφρέν

στου Χάρου τώρα βρίσκεσαι, ιέ, την αγκαλιά!

Κατάφερες και έφυγες από τις νυχτερίδες

και προς στιγμή μας λάσκαρες, ρε άτιμε, τις βίδες.

Γιατ᾿ ήσουνα αόρατος με το γυμνό το μάτι   

χιλιάδες κόσμο έριξες άρρωστο στο κρεβάτι.

Πάρα πολλούς από αυτούς τους έστειλες στον τάφο

και σε μισώ πάρα πολύ τώρα που σου το γράφω.

Με Τσιόδρα προεξάρχοντα και με τον Χαρδαλιά            ρεφρέν

στου Χάρου τώρα βρίσκεσαι, ιέ, την αγκαλιά!

Με μάσκες, γάντια και λοιπά και με αναπνευστήρες

κακούργε κορωνοϊέ την κατηφόρα πήρες.

Εγκαίρως όμως μπήκαμε εμείς σε καραντίνα

κι έμεινες τώρα νηστικός, πεθαίνεις από πείνα.

Εις το εξώτερον το πυρ να πας, λέγω, ιέ

κι εμπερικλείεται εδώ όλο το ρεζουμέ.

 Με Τσιόδρα προεξάρχοντα και με τον Χαρδαλιά           ρεφρέν

στου Χάρου τώρα βρίσκεσαι, ιέ, την αγκαλιά!

Σύνδρομο Kawasaki

Μία ζωή ολόκληρη είχα ένα μεράκι:

να αποκτήσω ο φτωχός μιαν τέτοια Kawasaki.

Να τρέχω ανά τας οδούς κι ακόμα ανά τας ρύμας

αφήνοντας την ποίηση, τους στίχους και τας ρίμας.

Τέτοια κορίτσια σαν κι αυτά να με περιστοιχίζουν

να με εμπνέουν διαρκώς και να με ηλεκτρίζουν.

Γι᾿ αυτά και μόνο για αυτά άσσος θα ᾿μαι στη σούζα

κι ας πούνε, τάχα, ομιλώ αφού ᾿πια δέκα… ούζα!

                                                       Εικόνα από το Διαδίκτυο (σκίτσο)

Κορωνοϊός

Με Τσιόδρα προεξάρχοντα και με τον Χαρδαλιά            ρεφρέν

στου Χάρου τώρα βρίσκεσαι, ιέ, την αγκαλιά!

Κατάφερες και έφυγες από τις νυχτερίδες

και προς στιγμή μας λάσκαρες, ρε άτιμε, τις βίδες.

Γιατ᾿ ήσουνα αόρατος με το γυμνό το μάτι    

χιλιάδες κόσμο έριξες άρρωστο στο κρεβάτι.

Πάρα πολλούς από αυτούς τους έστειλες στον τάφο

και σε μισώ πάρα πολύ τώρα που σου το γράφω.

Με Τσιόδρα προεξάρχοντα και με τον Χαρδαλιά            ρεφρέν

στου Χάρου τώρα βρίσκεσαι, ιέ, την αγκαλιά!

Με μάσκες, γάντια και λοιπά και με αναπνευστήρες

κακούργε κορωνοϊέ την κατηφόρα πήρες.

Εγκαίρως όμως μπήκαμε εμείς σε καραντίνα

κι έμεινες τώρα νηστικός, πεθαίνεις από πείνα.

Εις το εξώτερον το πυρ να πας, λέγω, ιέ

κι εμπερικλείεται εδώ όλο το ρεζουμέ.

 Με Τσιόδρα προεξάρχοντα και με τον Χαρδαλιά           ρεφρέν

στου Χάρου τώρα βρίσκεσαι, ιέ, την αγκαλιά!