Κυριακή 19 Νοεμβρίου 2023

Η Κύπρος στο προσκήνιο και πάλιν

 

Για δέκα δις μας κάνατε το haircut, κερατάδες,

αλλά στην Ουκρανία σας φαίνεστε χουβαρντάδες.

Εκατοντάδες δώσατε εις τον Ζελένσκι δις

κι εμάς μας εκουρέψετε, μην σας πω αναιδείς.

Ερχόντουσαν στην Κύπρο μας καλλίγραμμες ρωσίδες

και τώρα ψάχνω να τις δω και αν τις δω τις είδες.

Τις βλέπαμε κι ευφραίνονταν όλων μας οι καρδίες

κι ας πουν κάποιες σεμνότυφες πως λέω αηδίες.

 

Ερχόντουσαν στη νήσο μας οι ρώσοι μεγιστάνες

κι αγόραζαν τα σπίτια μας, απόπατους και στάνες

κι ανθούσε το εμπόριο πολύ της κατοικίας

και μην μου πείτε «Αντρέα μου, μη λέτε μαλακίας».

Όλοι αυτοί, αγαπητοί, τραβούν τώρα βορείως

κι εμάς εδώ μας έπιασε ένας ιδρώτας κρύος.

Και έτσι ο Ερσίν Τατάρ τρίβει τώρα τας χείρας

κι εμάς εδώ τις βίλες μας έχουν αφήσει χήρας!

 

Κι ας λένε, κάποιοι έβγαλαν λεφτά στις Σεϋχέλλες

και ότι τάχα τρώγανε με δυο και τρεις μασέλες,

κι ότι πουλούσανε πολλά χρυσά διαβατήρια

σ’ άτομα ευυπόληπτα, σε παρανόμους κύρια.

Έτσι η οικονομία μας πετούσε εις τα ύψη

μα τώρα μας κατέλαβε πολύ μεγάλη θλίψη.

 

Μας λέτε ότι είμαστε κράτος τάχα «πλυντήριο»

κι ο Κύπριος κατάντησε άτομο αλητήριο.

Μετά ρώσων ολιγαρχών τα κάναμε πλακάκια,

λέτε, και μας κρεμάσατε πάλι στα «μανταλάκια».

 

Μα έτσι διαφήμιση μας κάνατε και πάλι

και στο νησί μας τρέχουνε παράνομοι και άλλοι

να τύχουν μετεκπαίδευσης εις την παρανομία

αφού έμειναν άναυδοι και είπαν mamma mia!

Εδώ, λοιπόν, θα έρθουνε να πάρουν δοκτοράτο                   

μ’ εκπαίδευση ταχύρρυθμη στο «Cypriot συνδικάτο!»

 

 

Σάββατο 11 Νοεμβρίου 2023

Φεύγω από τη σάτιρα, πάω στην ιστορία

 

Τις σάτιρες εσκέφτηκα ν᾿ αφήσω κατά μέρος·

της ιστορίας μ᾿ έπιασε αιφνίδια ο έρως.

Τι θες είπα, Αντρέα μου, με σάτιρες να  μπλέκεις

και να σε ειρωνεύεται ο κάθε ένας κκιοππέκκης*;

Να λένε «να μην ντρέπεται κι ήταν στα Υπουργεία

διδάξας σεξουαλική εις τα παιδιά υγεία».

Εσύ που ήσουν σοβαρός, πάντα με τη γραβάτα

κι ουδέποτε εξώκειλες απ᾿ την ορθή τη στράτα,

του κόσμου όλα τα φαιδρά τώρα να σατιρίζεις

και να λένε ξωπισω σου «κώνωπα διϋλίζεις»;

Εσύ που πάντα ήσουνα υπογραμμός και τύπος

να ερωτούν «οι βίδες του έχουν λασκάρει μήπως;»

Να μην σε πουν και «σάτιρο» -τουλάχιστον με γιώτα,

να μην γραφτεί με ύψιλον- νιώθω κρύον ιδρώτα.

Γι᾿ αυτό σας λέω «σάτιρες, έχετε γεια κι αντίο,

με ιστορία πιάνομαι μήπως πάρω βραβείο».

Η σάτιρα απ᾿ τα κρατικά βραβεία απουσιάζει

γιατί με κάτι ρυπαρόν, γι’ αυτούς, προσομοιάζει.

Πάω να γίνω όλβιος**, να μάθω ιστορία

μήπως εν τέλει βραβευτώ κι εγώ στη… Σουηδία!

 

----------------------------

*κκιοππέκκης, ο [τουρκ. kopek] σκύλος

**῎Ολβιος, ὅστις τῆς ἱστορίας ἔσχε μάθησιν (Ευριπίδης)