Η Πάμελα Άντερσον ξεσηκώνει τη γαλλική βουλή

Η Πάμελα κατέφθασε στη γαλλική βουλή

κι οι βουλευτές στη θέα της είπαν «ηλί, ηλί!»

Φορούσε ένα διάφανο πουκάμισο, σιθρού

που ήτανε κατάλληλο σε πίστα του χορού.

Οι βουλευτές διέκριναν το μαύρο σουτιέν

και η βουλή εθύμιζε πλατεία Τιενανμέν.

Από το βήμα της βουλής μίλησε σθεναρά

για δικαιώματα κτηνών, κατά του φουά γκρα.

Οι βουλευτές εστέκοντο σχεδόν όλοι τους σούζα

και εφαντασιώνοντο τα κάτω από την μπλούζα.

Και έτσι πάλιν έλαμψε το σύμβολο του σεξ

κι οι Γάλλοι τέλος είπανε το … βρεκεκεκέξ!

Η Μπελούτσι χώρισε τον Κασέλ γιατί βαρέθηκε να τον βλέπει!

Καλά ᾿κανες και του ᾿δωσες στο χέρι το παπούτσι

του σύζυγού σου, Μόνικα, αγαπητή Μπελούτσι.

Βαρέθηκες να τον θωρείς, εδήλωσες, εν τέλει

και υποψιαζόσουνα πως άλλην, ίσως, θέλει.

Έμαθα πως ετράβηξες μετά στη νήσο Πάρο

μονάχη με τις κόρες σου χωρίς καν τον κουμπάρο.

Γιατί δεν μου το σφύριξες να έρθω να σε πάρω

κι ήμουν, λοιπόν, πανέτοιμος τα πάντα να ρισκάρω.

Το Google plus θα άφηνα, το Facebook επίσης

κι ας είμαι αστέρι και στα δυο, Ανατολής και Δύσης.

Θα σ᾿ έπαιρνα στην Παροικιά, στον Λογαρά, στην Πούντα

κι ως δυο δοχεία θα ᾿μασταν, θαρρώ, συγκοινωνούντα.

Ακόμα στην Αντίπαρο, σε μίαν παραλία

των γυμνιστών πολύ γνωστή, για μιαν … περιπολία.

Στο τέλος θα σε έπαιρνα και εις τα Κουφονήσια

και γάμον θα ποιούσαμε σε ένα απ᾿ τα ξωκλήσια.

Ανακάλυψε φωσφόρο ενώ έκανε την ανάγκη του!

Είναι δουλειά, δεν γίνεται, αυτή του Εωσφόρου,

να χέζεις και να βρίσκονται κοιτάσματα φωσφόρου.

Μία ομάς ερευνητών επήγε εις την έρημο

σ’ ένα τοπίο άξενο, άξενο και παντέρημο.

Εκεί στη μέση έστησαν και μία τουαλέτα

που ήταν πολύ πρόχειρη, εξολοκλήρου σκέτα.

Ένας, λοιπόν, σαν έχεζε εκλώτσησε τους λίθους

κι έγινε ό,τι γίνεται μονάχα εις τους μύθους.

Οι πέτρες, τότε, πρόσεξε πως είχανε φωσφόρο

και ήτανε του χέσματος το πιο μεγάλο δώρο.

Εμπρός, λοιπόν, τι κάθεστε, ελάτε στους αγρούς

κι αρχίστε ν’ αφοδεύετε τα κόπρανα σωρούς.

Κι ενώ θα αφοδεύετε τις πέτρες να κλωτσάτε

μήπως και βρείτε ορυκτά, μην το καθυστεράτε.

Κι αν φάρδος έχετε κι εσείς, όπως είχαν οι άλλοι,

μπορεί να πλουσιέψετε κι ο βίος σας να θάλλει.       

Εκατόν συν (+) μία Σατιρικές Τοξοβολές, 2011

Η Κύπρος και τα προξενιά

Αφότου εμφανίστηκαν στο πρόσωπό μου γένια

βροχή πήγαιναν κι έρχονταν στο σπίτι τα προξένια.

Εκεί που αποφάσιζα άλλαζα πάλι γνώμη

κι εβαυκαλίζουμουν κρυφά, «είναι νωρίς ακόμη».

Το κάθε νέο προξενιό χειρότερο απ’ τ’ άλλο

και συνεχώς απέφευγα τα στέφανα να βάλω.

Ήλπιζα πως θα εύρισκα γυναίκα πιο ωραία

κι ένας εργένης γέροντας κατάντησα μοιραία.

Έμεινα στα αζήτητα, καμιά πια δεν με θέλει                     

ούτε οι χήρες κι οι γριές δεν με ποθούν εν τέλει.

Έτσι κι η Κύπρος ψάχνοντας να εύρει τέλεια λύση,          

σε βιλαέτι της Τουρκιάς πάει να καταντήσει.

Εκατόν συν (+) μία Σατιρικές Τοξοβολές, 2011

Η καλόγρια και το στρινγκ της

Βόμβες-παγίδες έστειλαν σε διαφόρους τόπους

και όλες τους εστόχευαν πρεσβείες και ανθρώπους.

Αμέσως διατάξανε να ανοιχθούν τα δέματα

μα πρώτιστα τα ύποπτα, να μη χυθούνε αίματα.

Και ένα δέμα κρίθηκε ως ύποπτο διότι

μια μοναχή το έστελλε σε ένα στρατιώτη!

Κάλεσαν την καλόγρια να πάει στο γραφείο

αλλά καμιά απάντηση, σκέτο νεκροταφείο.

Δόθηκε τότε εντολή να ανοιχθεί το δέμα

και των παρευρισκόμενων ανέβηκε το αίμα.

Δεν πίστευαν στα μάτια τους, τα είχανε χαμένα·

υπήρχεν μέσα ένα στρινγκ από τα κολασμένα.

Είχε και μιαν επιστολή, λέγω Θεός φυλάξοι,

που μόνο μια καλόγρια μπορούσε να συντάξει.

Η μοναχή μετέβηκε την επομένη μέρα

παρέλαβε το δέμα της και χάθηκε σαν σφαίρα!        

Για το φαντάρο θλίβομαι, κρίμας τον καημένο

που έχασε το δώρο του το καθαγιασμένο!

Εκατόν συν (+) μία Σατιρικές Τοξοβολές, 2011