Μίαν ημέρα κοίταξε μίαν μανταρινούλα
που ήταν όντως όμορφη, ήταν όντως νυφούλα.
«Μάσσιαλλα» είπε «μάσσιαλλα, είσαι πρασινισμένη».
Την επομένη έγινε όλη κιτρινισμένη.
Άλλην ημέρα πέρασε από οικοδομή
όπου εργάτης κάθιδρος καλούπια αφαιρεί.
«Μάσσιαλλα» του ᾿πε «μάσσιαλλα, πάεις πολύ καλά»
και το καλούπι έγειρε, πέφτει κάτω, χαλά.
Αιμόφυρτο τον πήρανε με το ασθενοφόρο
και το συμβάν προκάλεσε πολύ μεγάλο ντόρο.
Τα χρόνια, είπε, να κοπούν στον γείτονα μια μέρα
και σίγουρα το ένιωθε, δεν ήτανε φοβέρα.
Γιατί το κλήμα έκοψε που ᾿μπαινε στην αυλή του
και στην σκιά του ξάπλωνε, ήτανε η ζωή του.
Ο γείτονας ανύποπτος, το ίδιο κιόλας βράδυ
στην πέννα όντως ντύθηκε, δεν του ᾿βρισκες ψεγάδι,
και πήγεν εις τον καφενέ μετά του αδελφού του
που πριν λίγο
κατέφθασε εκ του μικρού χωριού του.
Μπούκαραν μέσα ξαφνικά αντάρτες μασκοφόροι
που είχαν μόλις κατεβεί από τα γύρω όρη.
Αντί όμως τον αδελφό εσκότωσαν τον γείτονα
κι από τα λάθη ήτανε, ομολογώ, τα κρείττονα.
Αλλά του ᾿χε καταραστεί ο τρίμματος τη μέρα·
έπρεπε οπωσδήποτε να πάει από σφαίρα!
«Ένα τέτοιο» μου έλεγε πάντοτε «παλληκάρι
κι ακόμα δεν γεννήθηκε αυτή που θα σε πάρει».
Και κάθε μέρα μου ᾿λεγε το ίδιο τροπάρι
«ακόμα δεν γεννήθηκε αυτή που θα σε πάρει».
Είμαι στα εβδομήντα μου, ακμαίος, παλληκάρι,
μ᾿ ακόμα δεν γεννήθηκε αυτή που θα με πάρει!
----------------------------------
Τρίμματος: τριόμματος ανθρωποφάγος δράκος που έχει
βάσκανο μάτι.
Μάσσιαλλα: επιφώνημα θαυμασμού, όταν ακούς ή βλέπεις κάτι
ωραίο.
