Τρυφερή στιγμή

Αχ και να ήμουνα εγώ σε τούτη τη σκηνή

να ’ρχόταν να μ’  αγκάλιαζε ετούτη η καλλονή.

Κοιτάξετε γλυκύτητα στο πρόσωπο, στα χείλη

και ποία τα εσμίλεψε, διερωτώμαι, σμίλη.

Μα και τι κόμη όμορφη έχει η κοκκινομάλλα

στέκομαι εδώ και τη θωρώ και την ποθώ τα μάλα.

Έτσι να μου απίθωνε το χέρι της στο στήθος

και θα μαλάκωνε η καρδιά κι ας ήταν ένας λίθος.

Αμέσως θα επέτασσα εξάρτηση και κράνος

και θα ’παυα να ήμουνα στο μέλλον πολισμάνος.

Θα έπαιρνα τη νεαρή να φεύγαμε αντάμα

και θα γινόταν στο εξής η μόνιμή μου ντάμα.