Καλά ᾿κανες και του ᾿δωσες στο χέρι το παπούτσι
του σύζυγού σου, Μόνικα, αγαπητή Μπελούτσι.
Βαρέθηκες να τον θωρείς, εδήλωσες, εν τέλει
και υποψιαζόσουνα πως άλλην, ίσως, θέλει.
Έμαθα πως ετράβηξες μετά στη νήσο Πάρο
μονάχη με τις κόρες σου χωρίς καν τον κουμπάρο.
Γιατί δεν μου το σφύριξες να έρθω να σε πάρω
κι ήμουν, λοιπόν, πανέτοιμος τα πάντα να ρισκάρω.
Το Google plus θα άφηνα, το Facebook επίσης
κι ας είμαι αστέρι και στα δυο, Ανατολής και Δύσης.
Θα σ᾿ έπαιρνα στην Παροικιά, στον Λογαρά, στην Πούντα
κι ως δυο δοχεία θα ᾿μασταν, θαρρώ, συγκοινωνούντα.
Ακόμα στην Αντίπαρο, σε μίαν παραλία
των γυμνιστών πολύ γνωστή, για μιαν … περιπολία.
Στο τέλος θα σε έπαιρνα και εις τα Κουφονήσια
και γάμον θα ποιούσαμε σε ένα απ᾿ τα ξωκλήσια.
Καλησπερα κ. ""Σουρη""" :)) Τελειο.. ετσι να μας κανεις να χαμογελαμε
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Κατερίνα!!! Ευχαριστώ για τον τίτλο!!! Να 'σαι καλά!!!
ΔιαγραφήΜπράβο, Αντρέα...ΤΕΛΕΙΟ...!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή