Πρόταση για υποψηφιότητα

Μου πρότειναν να κατεβώ στις εκλογές του Μάη

αλλά αμέσως σκέφτηκα ότι κάτι βρωμάει.

«Έχεις φίλες στο φέισμπουκ αλλ᾿  όμως και αλλού

μέχρι τα Ιμαλάια και τη Χιονολουλού.

Είσαι», μου είπαν, «έξυπνος και νέος ευειδής,

μαζί σου όντως δεν μπορεί να συγκριθεί ουδείς.

Θα σε ψηφίσουν άπασες και θα ᾿ρθεις όντως πρώτος

και τύφλα να ᾿χει ασφαλώς  Τσίπρας και Τσακαλώτος».

Και προς στιγμήν εσκέφτηκα να πω το «ναι» στο κόμμα

αλλά είπα «Αντρέα μου, για σκέψου το ακόμα.

Μα τι γυρεύεις να ριχτείς στον λάκκον των λεόντων

και λεία εν τέλει να γενείς των σαρκοβόρων όντων;

Να σε μποϋκοτάρουνε οι ίδιοι εκ των έσω·

κάλιο πες τους κατάμουτρα “κύριοι να σας χέσω”.

Θέλεις να μοιάσεις και εσύ του μέγιστου Τρικούπη

και “ανθ’ ημών ο Γουλιμής”;  Μην το κουνήσεις ρούπι».

Έτσι  λοιπόν αρνήθηκα την τελευταίαν ώρα

κι έμεινα με την Ποίηση και χαίρομαί το τώρα.