Άντρες, ξεσηκωθείτε!

Έτσι λοιπόν μας δένουνε επάνω στο τακούνι

και μας τραβούν οι άτιμες όπως το μαϊμούνι.

Κι ας λεν πως είναι, τάχατες, το ασθενές το φύλο,

αυτές δαγκώνουν πιο πολύ ακόμα κι απ᾿ τον σκύλο.

Κοιτάξτε, υποπόδιον είμαστε των ποδών τους,

σαν μας συναγωνίζονται αυτές παίρνουν τους πόντους.

Προτείνω να κηρύξουμεν ανένδοτον αγώνα· 

εμπρός, αδέλφια, σπρώξετε με στήθος και με γόνα.

Ώς πότε θα ᾿στε, σερνικά, της γυναικός οι σκλάβοι

ώς πόσο θα μας έχουνε μούτσους εις το καράβι;

Πού πήγε το «η δε γυνή τον άνδρα να φοβείται;»

Εμπρός λοιπόν, αδέλφια μου, και «ίτε παίδες, ίτε».

Ως πόσο θα μας κάνουνε τάρανδους και ελάφια

και ν᾿ απειλούν πως θα γενούν πλάκα μας επιτάφια;

Εμπρός λοιπόν υψώσατε, αδέλφια, το κεφάλι

καιρός, λέω, να πάρουμε στα χέρια τη σκυτάλη.

Αν χρειαστεί να ρίξετε στους κώλους της και ξύλον

για να ᾿ρθει η πολυπόθητη ισότητα των φύλων!

Σατιρικές Τοξοβολές Β΄, 2015