Μα τι λέγεις, κυρία μου,
μα ποιοι είναι οι σκλάβοι;
Πες το λοιπόν δημόσια αν
το ᾿χεις καταλάβει.
Οι άντρες είναι σκλάβοι
σας, συνέχεια, και δούλοι
αυτοί χορεύουνε κι εσείς
βαράτε το νταούλι.
Μπορεί κάποτε να ᾿σασταν,
όπως λέγεις, οι σκλάβες
και να σας προκαλούσαμε,
ενδεχομένως, βλάβες.
Μα σήμερα δεν βλέπετε
εσείς πως κυβερνάτε
και να μην πω δημόσια πως
κι άλλα μας… φοράτε;
Δεμένους εις το πόδι σας
έχετε και μας σέρνετε
και στο σημείο φτάσατε
ακόμα να μας δέρνετε.
Εσείς να κουμαντάρετε
μέχρι το πορτοφόλι
κι ενίοτε μας ρίχνετε στα
μάτια βιτριόλι.
Πολύ συχνά δε φέρεστε κι
ως άλλες Λυσιστράτες
κι επάνω εις τα νεύρα σας
μας ρίχνετε στις στράτες.
Ώρα, λοιπόν, αγαπητοί, για
να ξεσηκωθούμε
κι απ᾿ τα δεσμά της
γυναικός, εν τέλει, να σωθούμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου