Το είπαν οι άγιοι Πατέρες

Άγιε μου Βασίλειε από την Καισαρεία,

το ξέρεις ότι έχουμε εσχάτως φασαρία

με την Τουρκία που τρυπά την υφαλοκρηπίδα

και ο Γκουτέρες μας λαλεί «ουκ είδα και ουκ οίδα».

Αυτοί οι αθεόφοβοι μας στήνουνε παγίδα.

Μας φάγαν τα κριάρια μας, ζητούνε και τη γίδα.

Μας φέραν αερόπλανα, τα μη επανδρωμένα,

κι εμείς ακόμα μένουμε με χέρια σταυρωμένα.

Πάνε να αχρηστέψουνε κι αυτές τις τριμερείς μας

κι εμείς απλά τους  λέγαμε, άκουσον, Merry Christmas!

Και ήρθη, όπως θ᾿ άκουσες, εσχάτως το εμπάρκο

και τώρα θα τους ψάλλουμε τα κατά άγιο Μάρκο.

Εβάλαμε τους άριστους εις τις σπουδαίες θέσεις

και θ᾿ αντιμετωπίσουνε όλες τις επιθέσεις.

Θαρσείτε, πλέον, αδελφοί, ήσυχοι κοιμηθείτε

και ούτε που θα χρειαστεί το «ίτε παίδες, ίτε»

Τα όπλα είναι άχρηστα, άχρηστες και οι σφαίρες.

Το ότι θα νικήσουμε το είπαν οι… Πατέρες!

Η Camila Cabello επί σκηνής στο Miami

Πού ήτανε ο Πλάστης μου λιγάκι να συνδράμει

να γεννηθώ ο δύστυχος κι εγώ στο Μαϊάμι;

Παρά και με εγέννησε κάπου εδώ στην Πάφο

και αναλώνω τη ζωή σάτιρες να σας γράφω.

Θα πείτε εδώ γεννήθηκε κι αυτή η Αφροδίτη

κι εσύ μωρέ αχάριστε ψάχνεις για άλλο σπίτι;

Μα έχεις το καλύτερο εις τον πλανήτη κλίμα

και θες να πας στη Φλόριντα να πέσεις ίσως θύμα

ενός τυφώνα που μπορεί τυχαία να σε πλήξει

κι άδοξα η καριέρα σου στη σάτιρα να λήξει;              

Μα κει μπορεί να εύρισκα την Cabello Camila

κι αμέσως να μου έφευγε η θλίψη κι η τσαντίλα.

Να τη θωρώ να τραγουδά επάνω εις την πίστα

και να απογειώνομαι κι ας λεν πως είν᾿ αρτίστα.    

Θα την ερωτευόμουνα, θα σύναπτα και σχέση

και στην καρδιά μου εξέχουσα θα εκατείχε θέση.

Θα με εκαταλάμβανε μεγάλη τότε οίηση,

θα άφηνα τη σάτιρα, θα έπιανα την ποίηση.

Ερωτικούς θα έγραφα μέρα και νύχτα στίχους

παρά κι είμαι στο Facebook και κουτουλώ τους τοίχους!

Ενδέχεται να ᾿ρχότανε το Νόμπελ εις το τέλος

Φεύγω μ᾿ ένα παράπονο

Πόσο πολύ θα ήθελα να ᾿χα μιαν τέτοιαν ντάμα

και άπαξ να χορεύαμε ένα ταγκό αντάμα.

Να με κοιτά ερωτικά και να με ξετρελαίνει

κι απότομα το ηθικόν στα ύψη ν᾿ ανεβαίνει.

Πάνω μου να τυλίγεται, να τις κρατώ το μπούτι

κι άκων εκών να γίνομαι αυτόματα μπαρούτι.

Να κάνει ότι τάχατε φεύγει από κοντά μου

και ύστερα  με μια στροφή να ᾿ναι στην αγκαλιά μου.

Να συγχρονίζονται των δυο τα βήματά μας πλήρως

και να ερωτευόμαστε αμφότεροι απείρως.

Σ᾿ έτσι σκηνές να μας θωρούν, να μας ζηλεύουν όλοι

και μερικές να σκέφτονται μέχρι και βιτριόλι.

Να την κρατώ, το πόδι της στα ύψη να σηκώνει

κι αρσενικούς και θηλυκούς, όλους ν᾿ αναστατώνει.

Να μας κοιτάζουν έκθαμβοι σε κάτι τέτοιες στάσεις

και να μας παραδέχονται, είμαστε άλλης κλάσης.

Κλαίω όμως κι οδύρομαι στου βίου μου τη δύση

που το κορμί δεν μπόρεσε τέτοιο χορό να ζήσει.

                                           Φωτογραφία από το Διαδίκτυο (σκίτσο)

Προς τη Μελάνια Τραμπ

Κάτι θα σ᾿ εκμυστηρευτώ, αγαπητή Μελάνια

και μην μου πεις γεροντική πως έχω, τάχα, άνοια.

Δεν ημπορώ, θα σου το πω, καλός είναι κι Εκείνος

μα προτιμάς, παρακαλώ, να ζεις επικινδύνως;

Να κολυμπάς επιθυμείς μέσ’  στους δικούς μου στίχους        

ή εις του Οίκου του Λευκού να κλείνεσαι τους τοίχους;

Στην Πάφο έλα τάχιστα, να είσαι Αφροδίτη·

έλα, λοιπόν, κατοίκησε μέσ᾿  στο δικό σου σπίτι.

Έλα και σου υπόσχομαι θα ᾿σαι δική μου Μούσα

και θα σου πάρω κι άλλα, αν θες, χρυσαφικά και λούσα.

Και από τούδε στο εξής όσα βιβλία εκδώσω,

όλα, σου το υπόσχομαι, θα σου τ᾿ αφιερώσω.

Πρώτη Κυρία ήτανε κι η Ζακελίν, το ξέρεις

μα τώρα δυσκολεύεσαι στο νου σου να τη φέρεις.      

Η πρότασή μου ίσως φανεί, Μελάνια, ακραία

μα έτσι θα μείνεις πια γνωστή ως… Μούσα του Αντρέα!

                                            Φωτο από το Διαδίκτυο (σκίτσο)

Η Σακίρα αγόρασε υπερπολυτελή έπαυλη στην Πάφο

Μα πώς θαρρείτε γνώρισε την Κύπρο η Σακίρα

και ήρθε και επένδυσε τόση, μα τόση λίρα;

Εδιάβασε τη σάτιρα που έγραψα πριν χρόνια

κι αμέσως την κατέλαβε μεγάλη ζηλοφθόνια.

«Θέλω αυτός ο ποιητής για με να γράφει μόνο,

να ζει μέσα στη βίλα μου και να τον καμαρώνω».

Και ήρθε και επένδυσε εδώ, κάτω στην Πάφο,

κι εγώ της το υπόσχομαι μόνο γι᾿ αυτή θα γράφω.

Θα ᾿μαι γι᾿ αυτήν ο Άδωνις κι αυτή η Αφροδίτη

να σκάσουν κι όσοι μ᾿ είχανε, τάχα, ερημοσπίτη.

Και βόλτα θα πηγαίνουμε στον κόλπο Κοραλλίων

ρεμβάζοντας απ᾿ τη στεριά κανένα πλέον πλοίον.

Περίπατο θα κάνουμε εν μέσω αοράτων

κι ανάθεμά τον που χρωστά και πήγεν εις τον πάτον!

Θα μειωθεί ο χρόνος μου στου Facebook τον τοίχο

μα της Σακίρας τη φωνή θ᾿ ακούω και τον ήχο.

Ζητώ συγγνώμη π᾿ άσπλαχνα, φίλοι μου, σας αφήνω

κι ελπίζω μια  ανάμνηση γλυκεία ίσως μείνω!

                                            Φωτογραφία από το Internet

Μουντιάλ και Σακίρα

Ήταν κάπως ανούσιο το Μουντιάλ εφέτος,

τα φαβορί υστέρησαν όλα ανεξαιρέτως.

Αφού η Ελλάδα έφυγε τόσο πολύ νωρίς

λίγο σε ενδιέφερε τους άλλους να θωρείς.

Η Βραζιλία έφυγε μα κι η Αργεντινή

κι ο Μαραντόνα φώναζε «λαμά σαβαχθανί».

Μα ευτυχώς που ήτανε εκεί και η Σακίρα

με το φιδίσιο σώμα της, τη μουσική της πείρα.

Αυτή λοιπόν την άνοιξε κι έκλεισε τη φιέστα

κι αν απουσίαζε κι αυτή θα ήταν όλα «χέστα».

Ειλικρινά δεν θα ’δινα για Μουντιάλ μια λίρα

μα όλα τα υπάρχοντα τα δίνω στη Σακίρα.

Εκατόν συν (+) μία Σατιρικές Τοξοβολές, 2011

                                      Η φωτογραφία από το Διαδίκτυο

Πορδές

Και με της ΗΠΑ είμαστε, μας είπανε, εταίροι

κι εμείς τότε θαρρήσαμε πως ηύραμε το ταίρι.

Αλλ’  όπως αποδείχτηκε μας ήθελαν εταίρα

όπως είχε τη νήσο μας παλιά η Αγγλιτέρα.

Τώρα, λοιπόν, τι γίνεται μ’ αυτές τις τριμερείς

και πέστε μου πού βρίσκεται και η μαμά πατρίς.

Είπατε εξασφαλίστηκε η economic zone

αλλά παλιάτσοι είμαστε, είμαστε όντως clown.

Ήρθαν εδώ και μας τρυπούν την υφαλοκρηπίδα

κι ακόμα δεν εφάνηκε η μάνα μας πατρίδα.

Μα ο Καμμένος δεν είπε πως είμαστε κοντά

ή μήπως πάλιν βρήκανε πως είμαστε μακριά;

Για να το παίζεις όμορφος, το παίζεις  παλληκάρι

δεν φτάνει να ‘σαι όμορφος και να ‘χεις λίγη χάρη.

Πρέπει να έχεις και στρατό, να έχεις και τον στόλο

κι όχι να ρίχνεις του οχτρού με όπλο σου τον κ@λο!

Το καταλληλότερο ντύσιμο για να χορέψετε ζεϊμπέκικο!

από Ανδρέας Γεωργιάδης την Τετάρτη, 25 Ιανουαρίου 2012 στις 3:27 μ.μ. ·

Η Ζέτα Θεοδωρόπουλου είναι αυτή που βλέπεις

που όταν την δεις αναφωνείς «Θεέ μου να τη σκέπεις»!

Άλλοτε μάξι φόρεμα και ντεκολτέ βαθύ

κι άλλοτε σούπερ μίνι που φέρνει ταραχή.

Εδώ, λοιπόν, επέλεξε μίνι φορεματάκι

καλά αναδεικνύοντας το τέλειο κορμάκι.

Έχει τ’ αναγνωριστικό tattoo πάνω στο πόδι

χορεύοντας σε λούλουδα πάρα πολύ ευώδη.

Τα βλέμματά τους κάρφωσαν όλοι εις τα οπίσθια

κι υπήρχε κίνδυνος πολλοί να πνέουνε τα λοίσθια.

Το μίνι της εσήκωνε συνέχεια ψηλότερα

και όλοι τους ανέμεναν πως θα ’ρθουν ωραιότερα.

Και για το ζεϊμπέκικο χρειάζεται μεράκι·

να, έτσι το χορεύουνε, αγαπητέ Γιωργάκη.

Ειρήνη Οικονόμου

Οπότε για ζεϊμπέκικο ψηφίζεις νέτα σκέτα
με μίνι όμως φόρεμα την όμορφη τη Ζέτα!
Αυτό δα όμως, φίλε μου, δεν είναι απλά μίνι
εγώ θα το ονόμαζα ό,τι έχει απομείνει!
Την καλησπέρα μου να πω και απορώ μαζί σου
πώς τη φωτό αυτή κοιτάς κι είναι καλή η γραφή σου!

            25 Ιανουαρίου στις 5:54 μ.μ. · Δεν μου αρέσει · 8

                                                                                 

Ανδρέας Γεωργιάδης

Ομολογώ, Ειρήνη μου, πως προτιμώ τη Ζέτα
κι ας παίζεται η τύχη μου επάνω στη ρουλέτα.
Δεν είναι χάρμα οφθαλμών, για κοίταξε τη Ζέτα
τι χάρη και τι άνεση, για κοίτα σιλουέτα!
Καλησπέρα φίλη μου Ειρήνη!!! Και μη ξεχνάς. Θέλουμε καλοπέραση!!!

            25 Ιανουαρίου στις 6:10 μ.μ. · Μου αρέσει! · 8

Ariadne Mesogiti

Ανδρέα μου, την αντρέσσα σου θέλω να μου τη δώσεις,

θα λάβεις δώρο από εμέ, δίχως να το πληρώσεις.

Τη φώτο με την κοπελιά θα σου την κάνω αφίσα,

στον τοίχο σου να την κρεμάς για να σου φύγει η λύσσα!

Γιατί το βλέπω καθαρά την έχεις αγαπήσει

κι αν δεν τη δεις πριν κοιμηθείς, το μάτι δεν θα κλείσει.

Εις το κρεβάτι απέναντι, μέσα στην κάμαρά σου,

να της πετάς γαρύφαλλα, να χαίρεται η καρδιά σου.

            25 Ιανουαρίου στις 10:45 μ.μ. · Μου αρέσει! · 3

Ανδρέας Γεωργιάδης

Καλήν ημέρα φίλη μου, γεια σου και πάλι γεια σου
κι ευχαριστώ πάρα πολύ διά την προσφορά σου.
Όμως αντί να έστελλες αφίσα για τον τοίχο,
να την κοιτώ πριν κοιμηθώ τα χείλη μου να λείχω,
θα ήθελα να μου ’στελλες την ίδια τη Ζέτα
φορώντας τ’ απαραίτητα, ντυμένη μαζορέτα!
Καλημέρα μεγάλη Αριάδνη!!!

            26 Ιανουαρίου στις 8:23 π.μ. · Μου αρέσει! · 3

                                                   Φωτογραφία από το Internet (σκίτσο)

Η Βίκυ Κάβουρα με μπικίνι στη Μύκονο

Να ζούσα εις τη Μύκονο, ο Πλάστης μου να δώσει,

και δεν με νοιάζει ασφαλώς αν ζω επί πιστώσει.

Εις το χοτέλι να ᾿μενα, να ᾿μπαινα στην πισίνα   

εκεί που μπαίνει η Κάβουρα ως άλλη καβουρίνα.

Να ᾿βλεπα τούτο το κορμί, ετούτες τις καμπύλες

αίτινες και υπερτερούν κι από εύφλεκτες ύλες.

Βλέπεις, συναγωνίζεται το πιο καλό μοντέλο

και ποιος, πες μου, να τη ιδεί και να μην πει «τη θέλω».

Αναδεικνύει το μαγιό τ᾿ απίθανά της κάλλη

κι αρχίζει τ᾿ άντρα η καρδιά σαν την τρελή να πάλλει.

Μα ᾿ναι της ηλικίας σου να κάνεις τέτοιες σκέψεις

και να θαρρείς πως την καρδιά της νεαρής θα κλέψεις;  

Αντί να πας στη Μύκονο, να πας στο άγιον Όρος,

γιατί νομίζω μέσα σου μπήκε ο Εωσφόρος.

Να πάεις, λέω, να κλειστείς μέσα στο Βατοπέδι

αντί να ονειρεύεσαι κάθε μια σέξι λαίδη.

Μακράν από το Facebook ίσως και ησυχάσεις

και πού ξέρεις, ενδέχεται στο τέλος και ν᾿ αγιάσεις!

                                            Φωτογραφία από το Inernet (σκίτσο)

«Αχόρταγες» 40άρες «ξεζούμισαν» νεαρό!

από Ανδρέας Γεωργιάδης την Τετάρτη, 14 Μαρτίου 2012 στις 3:45 μ.μ. ·

Μία γυνή σαράντα    σε δήμο των Σερρών

εκάλεσε στο σπίτι    μία των ημερών

ένα παιδί Λυκείου,    ένα δεκαεφτάρη

το laptop, όπως είπε,    για να της ξεμπλοκάρει.

Η σαραντάρα τότες    ερωτικώς του πέφτει

κι ο νέος πήρε φόρα    ως να του βάλαν νέφτι.

«Τυχαία» τότε φτάνει    και άλλη σαραντάρα

φίλη της κι έτσι τρίο    αποτελέσαν άρα.

Αχόρταγες ως ήταν    του έδωσαν βιάκρα

γιατί επιθυμούσαν    να φτάσουν εις τα άκρα.

Ο νιος δεν σταματούσε,    εδρούσε αδιακόπως           

αλλ’ όμως καταρρέει,    επήλθε γαρ ο κόπος.

Έγιναν και οι δύο    κίτρινες ως κηρός

κι εκάλεσαν να έρθει    αμέσως ιατρός.

Και έτσι ο πατέρας    έμαθε τις ειδήσεις

και απειλεί τις δύο…    λυσσάρες με μηνύσεις.

Ειρήνη Οικονόμου

Αυτά ακούμε κι όνομα βγαίνει στις σαραντάρες
που κατά τ᾿ άλλα έχουνε μόνο διπλές τις χάρες!
Που πήρε όμως δεν συμφωνώ "βιάγκρα", φίλε, ο νέος
μα φταίει που ήτανε διπλές κι είχε διπλό το "χρέος"!
Θαρρώ σ᾿αυτό το "άθλημα" η ηλικία ρόλο
δεν παίζει αρκεί να χαίρονται κι οι δυο με δίχως δόλο!
Όσο για τον πατέρα του που απειλεί μηνύσεις
να στείλει, κοίταξε εσύ να τονε σταματήσεις!
Οι σαραντάρες τότε δα θα υποχρεωθούνε
κι αμέσως ασυζητητί σ᾿εσένα θα δοθούνε!

Χαχαχαχα. Καλησπέραααα

κι απ᾿ τις σαραντάρες πέρα!

            14 Μαρτίου στις 6:58 μ.μ. · Δεν μου αρέσει · 7

Καίτη Σοφού

Καλησπέρα Ανδρέα, καλησπέρα σε όλη την παρέα!
Προχτές το έλεγες ο ίδιος: Οι 40άρες= δυο 20άρες!!
Κάνε τον πολλαπλασιασμό με τις δυο λυσσάρες σου και θα καταλάβεις, τι έπαθε ο δόλιος ο 17άρης.

            14 Μαρτίου στις 7:25 μ.μ. · Δεν μου αρέσει · 6

Ανδρέας Γεωργιάδης

Να πάθαινα τα ίδια, αγαπητή μου Καίτη,
και με ωχράν ας κόλλαγα ακόμα σπειροχαίτη!
Καλησπέρα Καίτη!!!

            14 Μαρτίου στις 7:28 μ.μ. · Μου αρέσει! · 5

Καίτη Σοφού

Καθόλου μην το επιθυμείς αυτό, φίλε Ανδρέα,
γιατί αυτή η μόλυνση, δεν είναι διόλου ωραία!

            14 Μαρτίου στις 7:30 μ.μ. · Δεν μου αρέσει · 4

Ανδρέας Γεωργιάδης

Τότε μπορεί να δοξαστώ σαν τον Καρυωτάκη
και να μου στήσουν πουθενά κανένα αγαλματάκι!

            14 Μαρτίου στις 7:32 μ.μ. · Μου αρέσει! · 4

Ανδρέας Γεωργιάδης

ΩΧΡΑ ΣΠΕΙΡΟΧΑΙΤΗ

Ήταν ωραία ως σύνολο τα επιστημονικά
βιβλία, οι αιματόχρωμες εικόνες τους, η φίλη
που αμφίβολα κοιτάζοντας εγέλα μυστικά,
ωραίο κι ό,τι μας έδιναν τα φευγαλέα της χείλη...

Tο μέτωπό μας έκρουσε τόσο απαλά, με τόση
επιμονή, που ανοίξαμε για νά  ᾿μπει σαν κυρία
η Tρέλα στο κεφάλι μας, έπειτα να κλειδώσει.
Tώρα η ζωή μας γίνεται ξένη, παλιά ιστορία.

Tο λογικό, τα αισθήματα μας είναι πολυτέλεια,
βάρος, και τα χαρίζουμε του κάθε συνετού.
Kρατούμε την παρόρμηση, τα παιδικά μας γέλια,
το ένστικτο ν᾿ αφηνόμεθα στο χέρι του Θεού.

Mια κωμωδία η πλάση Tου σαν είναι φρικαλέα,
Eκείνος, που έχει πάντοτε την πρόθεση καλή,
ευδόκησε στα μάτια μας να κατεβάσει αυλαία
-ω, κωμωδία!- το θάμπωμα, τ᾿ όνειρο, την αχλύ.

...Kι ήταν ωραία ως σύνολο η αγορασμένη φίλη,
στο δείλι αυτό του μακρινού πέρα χειμώνος, όταν,
γελώντας αινιγματικά, μας έδινε τα χείλη
κι έβλεπε το ενδεχόμενο, την άβυσσο που ερχόταν.

                                                Κώστας Καρυωτάκης

            14 Μαρτίου στις 7:35 μ.μ. · Μου αρέσει! · 5

Ανδρέας Γεωργιάδης

Ειρήνη,
Νομίζω να αθωωθούν τώρα οι σαραντάρες
και τ’ άλλα είν’ όλα απλά άρες μάρες κουκουνάρες.
Αρμόζει τους να τιμηθούν κι από την πολιτεία
και να τους απονεμηθούν του σεξ τα αριστεία.
Πιστεύω δε πως ήγγικεν ακόμα και η ώρα
να τους στηθούν και προτομές καθ’ άπασαν τη χώρα!

            14 Μαρτίου στις 7:42 μ.μ. · Μου αρέσει! · 4

Ειρήνη Οικονόμου

Αυτά τα γράφεις και θαρρείς ότι θα τα διαβάσουν
και από υποχρέωση μ᾿ εσένα θα" κουρνιάσουν"! Χαχαχα.
Είπαμε, βρε Ανδρέα μου, να μην τιμωρηθούνε
μα όχι δα και προτομές τις φάτσες τους να δούνε!

14 Μαρτίου στις 8:06 μ.μ. · Δεν μου αρέσει · 4

Ανδρέας Γεωργιάδης

Είμαι, που λες Ειρήνη μου, του ύψους ή του βάθους
γι’ αυτό και πάντα αγαπώ μετά μεγάλου πάθους.
Αυτές οι δύο έπραξαν έργον κοινής ωφέλειας
και τα προτείνω όλα αυτά άνευ ιδιοτέλειας.
Πρέπει, λοιπόν, να τιμηθούν ως άλλες ηρωίδες
και μην μου πεις μου λάσκαραν ακόμα και οι βίδες!

            14 Μαρτίου στις 8:25 μ.μ. · Μου αρέσει! · 5