Πού ήτανε ο Πλάστης μου λιγάκι να συνδράμει
να γεννηθώ ο δύστυχος κι εγώ στο Μαϊάμι;
Παρά και με εγέννησε κάπου εδώ στην Πάφο
και αναλώνω τη ζωή σάτιρες να σας γράφω.
Θα πείτε εδώ γεννήθηκε κι αυτή η Αφροδίτη
κι εσύ μωρέ αχάριστε ψάχνεις για άλλο σπίτι;
Μα έχεις το καλύτερο εις τον πλανήτη κλίμα
και θες να πας στη Φλόριντα να πέσεις ίσως θύμα
ενός τυφώνα που
μπορεί τυχαία να σε πλήξει
κι άδοξα η καριέρα σου στη σάτιρα να λήξει;
Μα κει μπορεί να εύρισκα την Cabello Camila
κι αμέσως να μου έφευγε η θλίψη κι η τσαντίλα.
Να τη θωρώ να τραγουδά επάνω εις την πίστα
και να απογειώνομαι κι ας λεν πως είν᾿ αρτίστα.
Θα την ερωτευόμουνα, θα σύναπτα και σχέση
και στην καρδιά μου εξέχουσα θα εκατείχε θέση.
Θα με εκαταλάμβανε μεγάλη τότε οίηση,
θα άφηνα τη σάτιρα, θα έπιανα την ποίηση.
Ερωτικούς θα έγραφα μέρα και νύχτα στίχους
παρά κι είμαι στο Facebook και κουτουλώ τους τοίχους!
Ενδέχεται να ᾿ρχότανε το Νόμπελ εις το τέλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου