Αδέλφια μου, θαρσείτε

Θάρρος, λέω, αδέλφια μου, καθόλου μην πτοείσθε

γιατί σε χέρια στιβαρά ξέρετε ότι είσθε.

Και με τις ΗΠΑ είμαστε στρατηγικοί εταίροι

καθώς και με διάφορα εις την Ευρώπη μέρη.

Και τριμερείς εκάναμε, εσχάτως, συμμαχίες

-κι έτσι δεν χρειαζόμαστε πλέον τις μεραρχίες-

με Ισραήλ, με Αίγυπτο, Ιορδανία, Λίβανο

και μη θαρρείς κοτόπουλο είμαστε για τον κλίβανο.

Αυτοί θα αρματώσουνε καράβια και φρεγάτες    

κι εμείς θα αναμένουμε στις ρύμες και τις στράτες

σαν παρελάσουν νικητές να τους χειροκροτούμε

καθότι εξεχάσαμε πλέον να πολεμούμε.     

Αλλά κι οι Ρώσοι τη στιγμή  που κρίνουνε κατάλληλη

θα έρθουνε ως σύμμαχοι της  νήσου μας,  παράλληλοι.             

Έτσι θα επαληθευθούν τα περί ξανθού γένους

κι εμείς θα αναπέμπουμε εις τον Θεό μας αίνους.

Γι’ αυτό, λοιπόν, ω Κύπριε, πίνε κι αφροδισίαζε

κι εις τον Θεό τον Μαμμωνά νυχθημερόν θυσίαζε.

Άσ’ τους να ονειρεύονται την Κύπρο για δική τους

μα θα γεμίσουν τελικά μονάχα το…  βρακί τους.