Τον χρόνον αναλώναμε όλον σε συζητήσεις
αν πρέπει για τα σκάνδαλα πάντα διερευνήσεις
να γίνονται και από ποιον. Εδώ όμως σταλώνναμε
κι ανάμεσά μας τάχατες κάναμε πως μαλώναμε:
Αν θα δημοσιεύσουμε τη λίστα της Γιωρκάτζη
ή αν τον επαγίδευσαν Άραβες τον Πιττάτζη.
Οι βουλευτές εψήφιζαν νόμους περί δανείων
και έλεγαν στον Ελεγκτή «πίσω ρε, πίσω κύων».
Μας το ᾿πεν ολοκάθαρα ο Κάλχας Νεοφύτου
αλλά τον αγνοήσαμε, νομίζω, οι περίτου:
Ότι συντόμως έρχονται, μας είπε, τα τσουνάμια
αλλά εμείς εκτίζαμε στην άμμο, στα ποτάμια.
Τώρα μας πήρε ο ποταμός, μας πήρε το ποτάμι
και τούτος ο Παΐσιος τι ημπορεί να κάμει;
Φωνάζαμε εις τα χρυσά διαβατήρια ζήτω
κι όσο για τα υπόλοιπα «γαία πυρί μιχθήτω».
Κάποιοι μασούσαν συνεχώς με δυο και τρεις μασέλες
και γράφαμε, ξέρετε πού, και τούτες τες Βρυξέλλες.
Αντίο Μόρφου και λοιπά, αντίο και Βαρώσια
γιατί το νου μας είχαμε μονάχα εις τα γρόσια.
Λέγαν διασφαλίσαμε την υφαλοκρηπίδα
και ότι εβιδώσαμε πολύ σφικτά τη βίδα
μετά που εσυνάψαμε τις «τριμερείς συν ένα»
και ότι δεν φοβόμαστε εις το εξής κανένα.
Αλλά εις τα οικόπεδα ο Τούρκος αλωνίζει
και η μητέρα μας πατρίς, θωρώ, αλληθωρίζει.
Τι να σου κάνει και αυτή, μα πόσα να προλάβει
σαν ανεμοδαρμένο, ναι, στο πέλαγο καράβι.
Έτσι το τέλος έρχεται της όμορφής μας νήσου
και όλοι ευθυνόμαστε, ομολογώ, εξίσου.
Χαρά σε όσους έκαναν τις offshore εταιρείες.
Οι άλλοι θα τη βγάζουμε εις τις καφετερίες
φλερτάροντας ομαδικά τις όμορφες κυρίες,
φορτώνοντας τα λάθη μας όλα στις… συγκυρίες.
------------------------------------------------------
σταλώννω: εμποδίζω, αντικόβω κάτι που τρέχει, κλείω
ερμητικά
περίτου: περισσότερο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου