Αντί να γίνω χορευτής επάνω εις τον πάγο
και
μια ζωή διάσημη, glamorous
να διάγω,
σπατάλησα
τον βίο μου επάνω εις την έδρα
και
είχα και τους μαθητές και μου ᾿στηναν… ενέδρα.
Και
φεύγω τώρα απ᾿ τη ζωή ως άσημος διαβάτης
ενώ
πλασμένος ήμουνα να γίνω… Μιθριδάτης!
Σπονδυλωτά
κι ασπόνδυλα εδίδασκα συνάμα
αντί
να ᾿χω καλλίγραμμη για το χορό μου ντάμα.
Για
το σημείο τήξεως εδίδασκα του πάγου
ενώ
στον πάγο θα ᾿μοιαζα του πιο μεγάλου μάγου.
Να
᾿χω στην τάξη μαθητές να κάνουν φασαρία
αντί
να εναγκαλίζομαι μίαν τέτοια κυρία.
Να
κάνουμε το πατινάζ, να της πετά το ρούχο
και
τότε να επαίρομαι γι᾿ αυτήν την ντάμα πού ᾿χω.
Να
την πετάω πιο ψηλά και να τη στροβιλίζω
κι
εκατομμύρια θεατές σίγουρα να ζαλίζω.
Για
μια στιγμή να την περνώ μέσα από τα σκέλια
κι
όλοι να λεν ψιθυριστά «είναι γυναίκα
τέλεια».
Και
ο Αντρέας του παπά μαζί με Παπαδάκη
θα
᾿ταν ζευγάρι ακτύπητο σαν μπαίναν στο μεράκι.
Κλαίω,
λοιπόν, τον βίο μου π᾿ άδικα τον χαράμισα
για κάτι όντως αδειανά του ποιητή… πουκάμισα.
Φωτογραφία
από το Διαδίκτυο (σκίτσο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου