Άρης και Αφροδίτη

Στο Facebook επρόσεξα μία θεά τωόντι

κι είπα ιδού μια νεαρή για το δικό μου δόντι.

Είχε κι ωραίο όνομα, τη λέγαν Αφροδίτη

κι απ᾿ την οσμή τη θεϊκή ευφράνθηκε η μύτη.

Ανοίγω ευθύς λογαριασμό νέο· με λένε Άρη

και μια φωτό ανάρτησα ως νέο παλληκάρι.

Κάνω αμέσως αίτημα φιλίας προς τη νέα       

κι εκείνη μ᾿ αποδέχτηκε όντως αστραπιαία.

«Κοίτα που σμίξαν δυο θεοί, αυτό με εξιτάρει»

της λέω και φοβόμουνα μήπως με αποπάρει.

«Κι εμένα» μου απάντησε «πάρα πολύ μ᾿ αρέσει

έστω κι αν τούτο ημπορεί, φίλε, να με εκθέσει».

«Μα τι παιχνίδια παίζει μας κι αυτή η Ειμαρμένη»

της λέω και τη ρώτησα: «μην είστε παντρεμένη;».

«Είμαι που να μην ήμουνα» λέει κι αναστενάζει

και είδα πως την έτρωγε ένα μέγα μαράζι.

«Πριν δυο χρόνια με πάντρεψαν» μου είπε «με το ζόρι.

Άστα να μην πολυλογώ, είναι μεγάλο story.

Άλλον εγώ ορεγόμουνα και οι γονείς μου άλλο.

Άστα γιατί μου έρχεται τα μάτια μου να βγάλω».

«Πάψε να κλαίεις, κούκλα μου, με λένε, βλέπεις, Άρη

κι είμαι καλός στις διαβολιές, ο διάολος να πάρει».

 

Τα σούρτα φέρτα αρχίσαμε σε μια μόνιμη βάση

κι απ᾿ τη χαρά μας θα ᾿φευγε των δυο  μας το καφάσι.

Οι μέρες μας περνούσανε, ήταν ειδέσθαι χάρμα

και είχε όντως προσδεθεί εις το δικό μου άρμα.

Ψύλλοι στ᾿ αυτιά του Ήφαιστου είχανε μπει εν τέλει·

έτσι λέγαν τον άντρα της, ένα κουτσό κοπέλι.

Καρτέρι, λοιπόν, έστησε, μας έπιασε στα πράσα.

Για να γλυτώσω έφυγα κρυφά για την… Κινσάσα*!     

                                            

*Κινσάσα: πρωτεύουσα της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό.

 

Β΄ Βραβείο, Αμφικτυονία Ελληνισμού-Παγκόσμιος ποιητικός διαγωνισμός 2022.