Πέφτει, λοιπόν, το μάτι μου σε μιαν ωραία Ελένη
και όντως με συντάραξε εμένα τον εργένη.
Ανοίγω ευθύς λογαριασμό, με λένε, είπα, Πάρι
και μια φωτό ανάρτησα ως νέου εικοσάρη.
Και στέλλω μετά αίτημα φιλίας στην Ελένη
και «παντρεμένη, ελεύθερη» ρωτώ «διαζευγμένη;».
«Ναι, παντρεμένη» απαντά «καταραμένη η ώρα
που πήρα τον Μενέλαο και πλάκωσε η μπόρα.
Είναι πολύ αυταρχικός, συνέχεια με ζηλεύει
και να μιλώ με φίλους του μου το απαγορεύει.
Μαζί σου τώρα θα μιλώ κι αυτό θα με καλμάρει
αλλ᾿ όμως να προσέχουμε χαμπάρι μη μας πάρει.
Γιατί ᾿ναι επικίνδυνος, μπορεί να μας την κόψει
και σου το λέω σοβαρά και λάβε το υπόψη».
Δεν έλαβα υπόψη μου ετούτη τη φοβέρα
και άρχισα το κόλλημα από την ίδια μέρα.
Ήθελα η Ελένη μου δικό μου να ᾿ναι ταίρι
κι επίμονα τη φλέρταρα πρωί ήταν μεσημέρι.
Μιλούσαμε στο messengerμα και βιντεοκλήσεις
εκάναμε ενίοτε κι ήταν σκέτες προκλήσεις.
Σιγά σιγά, λεν, γίνεται η αγουρίδα μέλι
κι άρχισε όπως την τρελή η Helenνα με θέλει.
Μα στου Μενέλαου τ᾿ αυτιά μπήκανε μάλλον ψύλλοι
και καραούλι έστησε απ᾿ το πρωί ώς το δείλι.
Έτσι μας εσυνέλαβε μια μέρα επ᾿αυτοφόρω
που ερωτοτροπούσαμε πολύ και κατά κόρο.
Έστειλε τότε ο άντρας της κάτι τρελούς αλήτες
που έβαλαν στο σπίτι μου κάμποσους δυναμίτες.
Και μου το ανατίναξαν μια νύχτα στον αέρα
κι έφυγα από την γκόμενα τρέχοντας σαν τη σφαίρα!
Α΄ Βραβείο, Πνευματικοί Ορίζοντες Λεμεσού - Εφαλτήριο
Λόγου Τέχνης και Πολιτισμού, 2024
