Μ΄
αυτό σου το χαμόγελο και τα στητά σου στήθη
το
ηθικόν μου που ‘πεσε αμέσως ανεστήθη.
Άσ’
τους να λένε μερικοί «ω τι καιροί, τι ήθη»
εγώ
θα νεκραναστηθώ, αυτοί θα ‘ναι στη λήθη.
Θα
σου προσφέρω, κούκλα μου, και του πουλιού το γάλα,
τα
κινητά κι ακίνητα και όσα θέλεις άλλα.
Ας
πάει το παλιάμπελο, ας πάει και τ’ αμπέλι
φτάνει
που θα ‘σαι δίπλα μου, που ‘σαι γλυκιά σαν μέλι.
Για
σένα όλα τα λεφτά, όλες οι καταθέσεις,
αρκεί
να ‘σαι προσεκτική, ποτέ μην με εκθέσεις.
Το
ξέρω πως πάρα πολλοί, κούκλα, θα σε φλερτάρουν
κι
από κοντά μου θα ποθούν μια μέρα να σε πάρουν.
Μα
όσοι ονειρεύονται πως θα σε αποσπάσουν
από εμένα, σίγουρα τα μούτρα τους θα σπάσουν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου