Το δώρο των Χριστουγέννων

 
Μια κι είναι η περίοδος αυτή, ως λεν, των δώρων

καλά είναι να δώσετε εντός κι εκτός συνόρων

-νομίζω  επιβάλλεται, αλλέως πως συνάδει-

όλοι σας τις «Σατιρικές Βολές» Γεωργιάδη

ως δώρον ανεκτίμητο σε συγγενείς και άλλους,

αρσενικούς και θηλυκούς, μικρούς τε και μεγάλους.

Έτσι να γίνει ανάρπαστο το πόνημα τ’ Αντρέα

κι ας πουν κάποιοι η πρόταση ακούεται ακραία.

Ίσως συνέλθει ούτω πως κι ο γιος του ιερέα,

γιατί σε μιαν κατάσταση ευρίσκεται ακραία,

αφού είναι σ’ όλους γνωστόν ότι είναι κουρεμένος

μήπως συνέλθει ο φτωχός και τούτος, επομένως.

Μια εντολή εδόθηκε εις τους βιβλιοπώλες

να κάνουν μίαν έκπτωση σε όλους και σε όλες.

Ελπίζω ανταπόκρισιν η έκκλησή μου να ‘βρει

ίσως να βρει λίγη χαρά και η καρδιά μου η μαύρη.

Παρακαλώ μην εκληφθεί τούτο ως επαιτεία

ούτε να πείτε ο φίλος σας λέει πάλιν αστεία.

Και θέλω την περίοδον αυτήν των Χριστουγέννων

να πουληθεί το πόνημα και ν’ αναπέμψω αίνον

στον Πλάστη που μ’ αξίωσε τοιαύτης ευτυχίας,

να πλημμυρίσει η καρδιά χαράς και ευωχίας.

Εμπρός, ολόρθοι ατρόμητοι, επάνω στο βιβλίο

κι εδώ αυτήν την πρόσκληση σας λέω πως την κλείω.

 

Το μήνυμα να ακουστεί, λέω, πέρα ως πέρα

και βλέπω να πηγαίνουμε σε έκδοση δευτέρα!

(Στην Παρουσία θα γενεί, νομίζω, τη Δευτέρα

κι εσύ θα λάβεις, φίλε μου, κοπανιστόν αέρα!)