Αλλάζουν
τώρα οι καιροί, τέρμα στην ξεραΐλαν·
το
Νόμπελ απονέμεται στον ποιητή Μπομπ Ντίλαν
για
νέες του ποιητικές εκφράσεις στο τραγούδι
και
σύντομα πως θα καεί, θαρρώ, το πελεκούδι.
Χαίρε
καρδιά μου σήμερα, αγάλλου λοιπόν, σκίρτα
και
δάφνες σ᾿ αναμένουνε και στέφανα από μύρτα.
Θα
στείλω στη Σουηδική Ακαδημία στίχους
με
σάτιρες π᾿ ανάρτησα στου Facebook τους τοίχους.
Να
δουν και να θαυμάσουνε την τόση μου ευφυΐα
και
περί τη στιχουργική οξείαν ευστροφία
που
θα ζηλεύει σίγουρα και ο Σουρής κι ο Σούτσος
και κάθε άλλος θα φανεί μπροστά μου σκέτος
μούτσος.
Ιδού,
θα πούνε οι Κριτές, νέος Αριστοφάνης
κι
αυτόματα θ᾿ αποκλεισθεί ο κάθε μπεχλιβάνης.
Αμέσως
θα μου δώσουνε το Νόμπελ ομοφώνως
και
των Αρχαίων, θα μου πουν, Ελλήνων είσαι γόνος!
Τότ’
οι καμπάνες θα ηχούν της χώρας επιμόνως
και
γκάρισμα χαρμόσυνο θα βγάζει κάθε … όνος!
Εξαιρετικό το ποίημά σου, Ανδρέα...αυτό και μόνο είναι ικανό να σου δώσει το βραβείο Νόμπελ...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣάββα Μεγάλε!!!
ΔιαγραφήΩραίο......Ανδρέα ..όπως πάντα...!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ Γιόλα!!!
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή