Αντίο, τώρα, Facebook

Αντίο, τώρα, Facebook, πάω σε μοναστήρι                   

αντί να ᾿μαι στους τοίχους σου να κάνω μπανιστήρι.

Ο Ύψιστος μου έστειλε αυτήν την καλογραία

και τη ζωή μου άλλαξε, ομολογώ, μοιραία.

Φεύγω, λοιπόν, αποχωρώ, πάω σε μοναστήρι

κι ελπίζω να μην κάνουνε οι φίλες χαρακίρι.

Όμως το μοναστήριο δεν θα ᾿ναι όπου λάχει

αλλά κοντά στη μοναχή και σας το λέω εν τάχει.

Τουτέστιν να ᾿ναι δηλαδή σε μιαν ακτίνα δράσης

κι ας πείτε «Αντρέα μου θαρρώ πως όρυζα θα βράσεις».

Μα ᾿γώ θα καθαγιασθώ, θ᾿ αναδειχθώ σε όσιο

κι ας πούνε κάποιοι θα γενώ ρεντίκολο δημόσιο.

Δεν ξέρετε οι άγιοι πως ήτανε οι πλείστοι

αμαρτωλοί πριν λάβουνε τη χάρη την υψίστη;

Έτσι κι εγώ τότε θα μπω στη λίστα των αγίων

κι όχι να ψάχνω επί γης να πάρω αριστείον!

Εάν καμιά μ᾿ αγάπησε χωρίς να το δηλώσει

έχει λίγα ακόμα λεπτά για να επανορθώσει.

Και αν προλάβει φύγαμε για το στεφανοχάρτι

αλλιώς με χάνει οριστικά, με σβήνει απ᾿ τον χάρτη.