Του όσιου Αββακούμ

Μετέτρεψαν οίκον θεού σε οίκον εμπορίου,

εξελιγμένον βέβαια, μέσω διαδικτύου.

Εικόνες τροποποίησαν να αναβλύζουν μύρο

κι έτσι αυξήσανε πολύ τον ιερό τους τζίρο.

Ταξίδια διοργάνωναν σ’ αγιασμένους τόπους,

εκεί που κάθε άγιος ήταν όντως γυμνόπους.

Εις τους πιστούς εμοίραζαν,  λέγεται, και κουπόνια,

και έκαναν κι εξορκισμούς να διώξουν τα δαιμόνια!

Και τρέχανε οι αφελείς να σώσουν την ψυχή τους

μα τελικά κατάφερναν ν’ αδειάσουν το πουγκί τους.

 

Καλά οι προϊστάμενοι τι έκαμναν, να μάθω.

Νόμισαν ότι έφεραν εις το νησί τον Άθω;

Έβλεπαν κάμποσους πιστούς εκεί να συνωστίζονται

και χαίρονταν, φαντάζομαι, αντί να δαιμονίζονται;

Μα τώρα τα ιμάτια άκουσα ότι σκίζουν

και να στείλουν στη φυλακή τους μοναχούς πασχίζουν.

 

Αυτά συνέβαιναν από αρχαιοτάτων χρόνων

και ο κανόνας ήτανε στο διάβα των αιώνων.

Πόσα λεφτά εχάθησαν σε εικονογραφήσεις!

Τέτοια ήταν ανέκαθεν η ανθρωπίνη φύσις!

Πόσα λεφτά εχάθησαν μέσα από τα ιδρύματα

και σε παπά κατέληγαν, ως λέγεται, τα χρήματα;

Πόσα λεφτά εχάθησαν από πολλούς εράνους

κι ας πούνε κάποιοι έγινα εσχάτως και παράνους.

Πιστεύαμε οι Ορθόδοξοι πως πάντα υπερέχουμε

και από τέτοιους πειρασμούς πάντοτε πως απέχουμε.

Παρέμεινε η ίδια στο διάβα των αιώνων

η φύση η ανθρώπινη, προγόνων κι απογόνων.

 

Από μονή που ήτανε του όσιου Αβακούμ

θαρρώ πως μετατράπηκε σε όσιου… Αλαλούμ!