This is Cyprus

Σκοτώνονται εθνοφρουτοί και λεν αυτοκτονήσαν

κι αντί να απολογηθούν ποιούν μετά τη νησσαν.

Από παλιά ήταν συχνή εδώ η αυτοκτονία

κι εμείς την αποδίδαμε πάντα στη… βασκανία.

Όμως υπήρχε δάκτυλος πάντοτε από πίσω

αλλά δεν θέλω επ’ αυτού και άλλο να μιλήσω.

 

Τους είπες “this is Cyprus” αγαπητέ Συλλούρη,

κι αντί να πουν ευχαριστώ κατέβασαν τη μούρη.

Το είπες και το έκλεισες, θυμάσαι, και το μάτι

κι εκείνοι εις το έσχατον σ’ έφεραν σκαλοπάτι.

 

Και κάποια έργα δίδονταν μόνο με αναθέσεις

-και αμαρτάνεις αν σκεφτείς άλλας είχαν προθέσεις-

αντί να τους ζητήσουνε να κάνουν προσφορές

και τώρα στο κεφάλι μας έρχονται συμφορές.

 

Αβέρτα κάποιοι πούλαγαν χρυσά διαβατήρια

και ούτε γάτα ούτε ζημιά, λες κι ήταν εισητήρια.

Και έρευνα δεν έγινε μέχρι τώρα καμία

γιατί είναι ενδεχόμενο να προκληθεί ζημία.

Γιατί υπεράνω βρίσκεται το εθνικόν συμφέρον

γι’ αυτό κανείς ώς σήμερα δεν δείχνει ενδιαφέρον

να δούμε ποιοι επούλησαν και πόσα επουλήσαν

και να υπολογίσουμε πόσα λεφτά κερδίσαν.

Σε τούτη την περίπτωση υπάρχει ομερτά

και αποφεύγει ο καθείς αυτά τα βαρετά.

 

Πρέπει να ξέρετε, λοιπόν, πως υπεράνω όλων

υπάρχει -και τ’ ομολογώ χωρίς κανένα δόλον-

του τόπου το δημόσιον, αυτό μόνον, συμφέρον

τας αμαρτίας μερικών πρόθυμα πάντα αίρον!

Θαρρώ πως το δημόσιον ασύμφορον έχει γίνει

συμφέρον, κι ο Αντρέας σας το στόμα τώρα κλείνει.