Απόλλων και Ηώς

 Σερφάροντας στο Facebook θωρώ μίαν Ηώ

κι άρχισα ασυναίσθητα πολύ να την ποθώ.

Ανοίγω ευθύς λογαριασμό με μια φωτο τ᾿ Απόλλωνα

κι αιτούμαι τη φιλία της – σιγά που θα εκώλωνα.

«Αφού πήρα βοήθεια και της Μυθολογίας

σας αποστέλλω παρευθύς το αίτημα φιλίας.

Με τον Αστραίο ας έζησες του έρωτα ημέρες,

μαζί του κι ας εγέννησες ανέμους και αστέρες,

κι ας γνώρισες του Τιθωνού, Ηώ, την εμπειρία

δικιά μου θέλω και ποθώ να είσαι η κυρία.                                        

Και δεν με νοιάζει εραστή αν είχες τον Ωρίωνα

αρκεί μόνον τον έρωτα μαζί σου να εβίωνα.

Κι ας πήγες με τον Κέφαλο, κι ας πήγες με τον Κλείτο,

και δεν με νοιάζει αν τα ᾿φτιαξες και με το κάθε βλίτο.

Εγώ σου λέω σε ποθώ, σε θέλω ανυπερθέτως

και μπαίνω εις το άρμα σου, νυν, αυτοπροαιρέτως».

Κι εκείνη τότε έγραψε: «Σταμάτα, αλτ, τις ει»

και τη ζωή μου έχασα, νόμισα, τη μισή.

«Πώς τη φιλία μου ζητάς, κύριε, και αιτείσαι

και τον Απόλλωνα θεό, τάχατες, προσποιείσαι;                              

Νομίζω πως στο Facebook παίζεις τον Καζανόβα

θαρρώντας, ενδεχόμενα, πως είσαι σουπερνόβα.

Ήρθες και μας αράδιασες και τη Μυθολογία

και για να κάνεις αίτημα βρήκες δικαιολογία.

Για τούτο, λοιπόν, κύριε, άδειαζε τη γωνία

προτού και εις το Facebook κάνω καταγγελία».

Έστριψα κι αποχώρησα σαν τον βρεγμένο γάτο

κι αυτή η ήττα μ᾿ έριξε στα Τάρταρα πιο κάτω!          

Α΄ ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΑΤΙΡΙΚΟΥ ΣΤΙΧΟΥ ΕΝΗΛΙΚΩΝ 36 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΑΝΩ

4^ος  Πανελλήνιος Διαγωνισμός Ποίησης Κέφαλος

                                                                Απόλλων και Ηώς